Η σαλάτα που έτρωγε ο Mansell της F1 για να μη… σφηνώνει στο κόκπιτ

Η σαλάτα του «χοντρού»: ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσετε αγωνιστική καριέρα στη F1 ή απλώς να χάσετε ένα-δυο κιλά (photo Andro).

Το καλοκαίρι του 1988, ο Βρετανός οδηγός F1 Nigel Mansell, μετά από μια πολύ κακή χρονιά με την ομάδα της Williams (για την οποία ευθυνόταν κυρίως ο τερματισμός της συνεργασίας της με τη Honda), επιλέχτηκε από τη Ferrari για να αντικαταστήσει, για το 1989, τον Michele Alboreto.

Έτσι, έγινε team-mate του Αυστριακού Gerhard Berger και ταυτόχρονα ο τελευταίος οδηγός που επέλεξε ο ίδιος ο Enzo Ferrari πριν από τον θάνατό του, τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς. Με το που τέλειωσε λοιπόν η σεζόν του ’88, ο Mansell επισκέφθηκε το Maranello (έδρα της Ferrari για όσους γεννήθηκαν χτες) για το παραδοσιακό seat-fitting – για να φτιαχτεί δηλαδή κάθισμα και να προσαρμοστεί η θέση οδήγησης του αγωνιστικού αυτοκινήτου στα μέτρα του οδηγού.

Μέχρι να αρχίσει αυστηρή δίαιτα, ο Nigel Mansell δεν έμπαινε στο cockpit της Ferrari 640 ούτε με κόκκαλο παπουτσιών (photo Legendary F1).

Με το που προσπάθησε όμως να καθίσει στο cockpit της 640 (F1-89) σφήνωσε, δεν βολευόταν με τίποτε. Βλέπετε, ο John Barnard είχε αρχίσει, ήδη από το 1987, να σχεδιάζει το στενό μονοθέσιο στα μέτρα των Alboreto και Berger. Ο Mansell δεν έμπαινε ούτε με κόκκαλο παπουτσιών – και θα χρειαζόταν και εξολκέα για να βγει.

Και μπορεί αργότερα οι tifosi της Ferrari να του κόλλησαν το παρατσούκλι «Il Leone» για τη μαχητική του οδήγηση, αλλά στους διαδρόμους του Maranello ήταν πιο γνωστός ως «Il Grosso» για την ανάλογα… μαχητική του όρεξη.

Να μεγαλώσει το cockpit της 640 δεν γινόταν, η δουλειά του Barnard θα πήγαινε χαμένη. Ήταν ευκολότερο να χάσει καμιά 10αριά κιλά ο Nigel. Κομμένη λοιπόν η pasta και το Montepulciano στο Ristorante Cavallino απέναντι, κομμένες οι Nastro Azzurro, κομμένα τα panini με το prosciutto και τη gorgonzola. Ο Mansell μπήκε σε αυστηρή δίαιτα.

Οι Τifosi της Ferrari του κόλλησαν το “Il Leone” για τη μαχητική του οδήγηση, αλλά στο Maranello ο Mansell ήταν πιο γνωστός ως “Il Grosso” για την ανάλογα… μαχητική του όρεξη (photos Tifosi Club).

Μέρος της οποίας ήταν και τούτη εδώ η σαλάτα. Με αυτή και με κάτι άλλα φυτά τάιζαν κάθε μέρα οι Ιταλοί, όσο εκείνοι μπουκώνονταν spaghetti carbonara και fettuccine al ragù, τον δύστυχο μουστάκια μπας και καταφέρει να στριμωχτεί στην 640 και ν’ αρχίσει δοκιμές.

Ιδού λοιπόν η συνταγή για τη σαλάτα του «χοντρού», εξαιρετικά χρήσιμη είτε σκοπεύετε να ξεκινήσετε αγωνιστική καριέρα στη Formula 1 είτε απλώς να χάσετε ένα-δυο κιλά.

Για μια σαλάτα για δυο τρίβουμε στον τρίφτη πέντε-έξι καθαρισμένα καρότα σε θερμοκρασία δωματίου – τα καρότα, όχι το τρίψιμο. Εντάξει, και το τρίψιμο.

Προσθέτουμε καλό παρθένο ελαιόλαδο [προσωπικά χρησιμοποιώ το λάδι του Κύκλωπα], αλλά λίγο (δεν τα πνίγουμε), χυμό λεμονιού (λίγο, δεν τα ξινίζουμε), ψιλοτριμένο parmigiano regianno (όσο μας αρέσει, αλλά όχι απ’ αυτό στα φακελάκια) και φρεσκοτριμμένο πιπέρι (επίσης όσο μας αρέσει). Και αυτό είναι όλο. E già pronta!

Και να πώς, όχι μόνο κατάφερε ο Mansell να χωρέσει στην 640, αλλά και να νικήσει, απόλυτα απρόσμενα, στον πρώτο του μάλιστα αγώνα με αυτή. Και πού; Στην πίστα που έφερε το όνομα του μισητότερού του ανταγωνιστή, από τη συμβίωσή τους το 1987 στη Williams, το Autódromo Internacional Nelson Piquet, στο Rio de Janeiro.

Έγινε έτσι ο πρώτος οδηγός που νίκησε στο ντεμπούτο του με Ferrari μετά το 1971 όταν ο Mario Andretti είχε κερδίσει στο Grand Prix της Ν. Αφρικής, στο Kyalami, και ο τελευταίος μέχρι τη νίκη του Kimi Räikkönen το 2007, στο Grand Prix της Αυστραλίας, στη Μελβούρνη.

ΥΓ Ο Mansell, έχοντας επιστρέψει στη Williams, κέρδισε το Πρωτάθλημα F1 το 1992 και, έχοντας στη συνέχεια διαφωνήσει με την ομάδα, μετακόμισε στην Αμερική όπου στέφθηκε Πρωταθλητής IndyCars το 1993.

Διαβάστε ακόμα: H Βασίλισσα της Bugatti. Η άγνωστη ιστορία της Hellé Nice.

TAGS :
F1 Nigel Mansell Σαλάτα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook