5 ορίτζιναλ «κρυμμένα» στέκια του καλοκαιριού

Κότσι στον ξυλόφουρνο από το Εν Ρίπεσι της Μεσσηνίας.

Eντάξει, τίποτα δεν μένει κρυφό υπό το Ίντερνετ. Εκείνο που αλλάζει είναι το μιξάρισμα των επιλογών που φτιάχνουν πεντάδα, διότι προέρχονται από την εμπειρία και τα γούστα του εκάστοτε γράφοντος. Προσωπικά πάντοτε έψαχνα, ξεκινώντας από μικρή με τις ντουλάπες του σπιτιού μου. Μετά η κατάσταση επιδεινώθηκε και κατέληξα στις εκδρομές να ξοδεύω περισσότερο χρόνο ψάχνοντας τον πιο απάτητο προορισμό για φαγητό παρά για μπάνιο. Και σήμερα ακόμα ψάχνω, γιατί πάντα κάτι μένει σχεδόν άγνωστο, καρφωμένο σε κάποιο ταπεινό χωριό ή χωμένο σε ένα πάρκινγκ στο νησί ή σε έναν παράδρομο στην πιο τουριστική Ντίσνεϊλαντ της Ζακύνθου. Ιδού πέντε ανακαλύψεις που δεν είχα μοιραστεί ως σήμερα.

Αγρια χόρτα στο Εν Ρίπεσι: Πιάτο ανεπιτήδευτο στο όνομα αλλά σοφιστικέ στο αποτέλεσμα.

Εν Ρίπεσι, Κεφαλόβρυση, Μεσσηνία, Πελοπόννησος

Το νοικοκυρεμένο χωριό κοντά στην Κυπαρισσία και παράπλευρα στο φαράγγι της Νέδας φιλοξενεί ένα εστιατόριο που έγινε από μόνο του προορισμός. Το «Εν Ρίπεσι» (έτσι λεγόταν παλιά το χωριό) σας κλείνει το μάτι δελεαστικά, με άλλα λόγια, αν είστε στην ευρύτερη περιοχή, ακόμα και στη Φοινικούντα, πρέπει να του αφιερώσετε μια επίσκεψη. Κι ο λόγος; Είναι όλο μια ατμόσφαιρα: από τους ιδιοκτήτες του που είναι μια γροθιά δουλειάς και έμπνευσης, το πέτρινο κτίσμα των εκατό χρόνων και βάλε με το μπαλκόνι του όπου το μάτι φεύγει κάπου ανάμεσα σε Ιόνιο και δάσος, τη μουσική που χαϊδεύει τα αυτιά.

Και τελικά το φαγητό του. Με πρώτες ύλες από τον τόπο –και επιμένουν εμμονικά σε αυτό- με πιάτα ανεπιτήδευτα στο όνομα αλλά σοφιστικέ στο αποτέλεσμα, δείτε, ας πούμε, την πατζαροσαλάτα που ξεχύνει δροσιά ή τα φασολάκια στην άρμη που τραγουδάνε καλοκαίρι. Τα υπόλοιπα στο τραπέζι σας, το οποίο καλό είναι να το κλείσετε πριν, γιατί το μαγαζί γεμίζει.

//Τηλ. 2765 023046, www.enripesi.gr

Το Marivon είναι γέννημα της γαλλίδας Μαριβόν και του συζύγου της Γιώργου.

Marivon, Hλιόκαστρο, Πελοπόννησος

Κάποιο καλοκαίρι το πέρασα στην Ύδρα και τα περίχωρά της. Τότε άκουσα για ένα γαλλικό εστιατόριο στη μέση του πουθενά, ας με συγχωρέσουν οι κάτοικοι του Ηλιόκαστρου το οποίο βρίσκεται κοντά στην Ερμιόνη. Η επιτομή του σουρεάλ! Βέβαια αν σκεφτεί κανείς ότι η Ερμιόνη και το Πόρτο Χέλι έχουν γίνει το Μονακό της Ελλάδας, αφού εδώ έχουν τις επαύλεις τους εφοπλιστές και επιχειρηματίες, το μυστήριο λύνεται. Λοιπόν το Marivon είναι γέννημα της γαλλίδας Μαριβόν και του συζύγου της Γιώργου.

Στην ούγια τα πιάτα γράφουν «Γαλλία».

Ανεβαίνεις λίγο το βουνό, έχεις κάνει προηγουμένως κράτηση και μπαίνεις στην απλή μα καλλιτεχνική αυλή με τις ροτόντες και –ουπς- μεταφέρεσαι σε ένα υβρίδιο γαλλικής εξοχής και ελληνικής υπαίθρου. Το σκηνικό περιλαμβάνει και ξυλόφουρνο από όπου βγαίνουν τα αριστοτεχνικά ψητά, ενώ τα ψωμιά -και δη το σκορδόψωμο- και τα πρώτα πιάτα έχουν τη σφραγίδα της Μεριβόν, όπως και τα γλυκά που στην ούγια γράφουν Γαλλία. Ή αλλιώς γευστική συμμαχία.

//Τηλ : 27540 91352

Ο Ντουνιάς είναι Παραδοσιακό Γαστρονομικό Κέντρο Κρητικής Διατροφής.

Ντουνιάς, Δρακώνα Κεραμειών, Χανιά, Κρήτη

Η κρητική κουζίνα εδώ και κάμποσα χρόνια έχει μπει στην τροχιά της διασημότητας με τα αναπόφευκτα δήθεν αλλά και τις εκ βαθέων δημιουργίες της που νοηματοδοτούν τη μεσογειακή διατροφή. Και καθώς «σκάβεις» για να βρεις τις ρίζες, χαμένες σε αυτοσχέδια καφενεία και μοναχικά χωριά, πέφτεις πάνω στον Ντουνιά. Ο ιδιοκτήτης του είναι ο Στέλιος (Στελής) Τριλυράκης και για αυτόν ο Ντουνιάς είναι Παραδοσιακό Γαστρονομικό Κέντρο Κρητικής Διατροφής. Μάλιστα. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;

Πρώτον, όλα τα προϊόντα είναι από την περιοχή και δεύτερον φτιάχνονται αργά και παραδοσιακά, διότι ο Ντουνιάς είναι πρέσβης του slow food, της αργόσυρτης μα ουσιαστικής τροφής, όπως την εμπνεύστηκε ο εμπνευστής του ομώνυμου διεθνούς κινήματος, ο Ιταλός Κάρλο Πετρίνι. Έτσι στον Ντουνιά πρώτο βιολί είναι ο ξυλόφουρνος η φάρμα με τα λαχανικά, οι γάστρες που ψήνονται τα φαγητά στην αυλή. Σημειωτέον ότι ο κύριος Τριλυράκης υπήρξε μάγειρας στα Χανιά, εντούτοις η ζωή που επέλεξε τον έφερε πίσω στο πατρογονικό χωριό το οποίο κατάφερε να το βάλει στο χάρτη των sui generis γαστροτόπων της Ελλάδας.

Τα φαγητά ψήνονται στις γάστρες.

Κατάλογος δεν υπάρχει με την έννοια ότι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης αναλαμβάνει να σας ξεναγήσει στο μενού, γιατί τα πιάτα ενίοτε χρειάζονται επεξήγηση ή, τέλος πάντων, το μπρίο του εμπνευστή τους. Εννοείται ότι είναι εποχικά αλλά η μελιτζάνα με το χόντρο που ρέει στο στόμα είναι πεντάστερη γείωση. Και οι αργοτηγανισμένες πατάτες στη γάστρα, το αρνί στη λαδόκολλα και τα λαχανικά γιαχνί. Και μετά από αυτά, ο ντουνιάς δεν είναι ούτε ψεύτης ούτε άδικος, όπως θέλει το τραγούδι. Είναι παράδεισος.

// Τηλ: 28210 65083, 6974 989248, www.ntounias.gr

Όσο για τα ποτά, η Ναυτιλία έχει μπόλικα αποστάγματα.

Ναυτιλία, Κατάπολα, Αμοργός

Το νησί διεκδικεί με αξιώσεις ένα γαστρονομικό μετάλλιο, γιατί εκεί κάποιες πρώτες ύλες είναι απλώς ευλογημένες, πολύ περισσότερο επειδή είναι γεννήματα μιας γης ανεμοδαρμένης και σκαμμένης πάνω στο βράχο. Επίσης, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχει επιβληθεί η ντεμέκ απόδοση της ελληνικής κουζίνας με ό,τι αυτό συνήθως συνεπάγεται (υπερτιμημένους σεφ, τσιμπημένες τιμές, απρόσωπα πιάτα).

Η Ναυτιλία του Πρέκα είναι ένα καφενείο α λα παλαιά, με το σχετικό ύφος και ατμόσφαιρα.

Φεύγετε λοιπόν από τη Χώρα, που είναι η πρώτη που γεμίζει, και κατεβαίνετε στα Κατάπολα κι εκεί φάτσα κάρτα θα βρείτε το καφεζυθεστιατόριο Ναυτιλία Νίκου Πρέκα. Είναι ένα καφενείο α λα παλαιά, με το σχετικό ύφος και ατμόσφαιρα, όπου όλα είναι απλά και χαλαρά. Και ναυτικά. Πιάτα ανεπιτήδευτα, υπό μορφή μεζέδων, για παράδειγμα η τοπική φάβα, η οποία προέρχεται από ένα είδος αρακά, το κατσούνι. Εξαίσια! Όσο για τα ποτά, η Ναυτιλία έχει μπόλικα αποστάγματα διότι οι συνεχιστές του Νίκου Πρέκα, του ιστορικού ιδιοκτήτη της Ναυτιλίας, έχουν μεράκι με το είδος. Ας τσουγκρίσουμε λοιπόν.

//Τηλ. 22850 71256

Στην Αξιώτισσα η φαντασία συναντά τη νοστιμιά.

H Aξιώτισσα, Καστράκι, Νάξος

Το Αλυκό συνορεύει με το Καστράκι. Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η καλύτερη και η πιο καλτ παραλία του νησιού στην οποία ευδοκιμούν κέδρα και ελεύθεροι κατασκηνωτές. Πάνω στο δρόμο που ενώνει αυτά τα δύο μέρη, δεν μπορεί παρά να πέσετε πάνω στην Αξιώτισσα, ένα εστιατόριο που δίνει προστιθέμενη αξία σε ένα νησί που χαρακτηρίζεται από τη δική του γευστική αιγαιοπελαγίτικη παράδοση. Μαέστροι στην Αξιώτισσα είναι το ζεύγος Βάσιλα, τα μποστάνια τους και ο συνεχής πειραματισμός τους σε αυτό που λέμε Ναξιώτικη κουζίνα.

Δοκιμάστε οπωσδήποτε τις σαλάτες.

Με μια ερμηνεία που παιχνιδίζει μεταξύ εντοπιότητας, δηλαδή επιλεγμένες πρώτες ύλες του τόπου, από τις περιώνυμες πατάτες Νάξου μέχρι τα κρέατα και τα τυριά του νησιού, και κοσμοπολιτισμού ο οποίος αποτυπώνεται στα πιάτα της Αξιώτισσας. Προσωπικά ψηφίζω τις σαλάτες σε εκδοχές όπου η φαντασία συναντά τη νοστιμιά, για παράδειγμα, η αρμύρα με τη σάλτσα ψητού σκόρδου. Από εκεί και πέρα το μενού είναι πλούσιο, με σωστές δόσεις κρέατος και ψαριού, ο κήπος περιποιημένος με φούξια μπουκαμβίλιες και άκρως νησιώτικος, οι γάτες ευγενέστατες και το σέρβις όπως πρέπει. Αβίαστο και με χαμόγελο.

//Τηλ. 2285075107

Διαβάστε ακόμα: Τop5 φαγάδικα στην Άνδρο που κάνουν τη διαφορά.

TAGS :
εστιατόρια

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook