Μας άρεσε που ο 20χρονος Kalle Rovanperä έγινε ο νεαρότερος νικητής Ράλλυ Ακρόπολις καταρρίπτοντας το «ρεκόρ» του 27χρονου το ’86 Juha Kankkunen (photo acropolisrally.gr).

Τέτοιες μέρες, αναφύονται άρθρα που ξεκινούν με ευρηματικές φράσεις όπως «τώρα που κατακάθισε η σκόνη στις ειδικές ενός ακόμα Ακρόπολις [οι λέξεις «διαδρομές» και «Ράλλυ», ως ευκόλως εννοούμενες εδώ, παρακάμπτονται από τους ψημένους αρθρογράφους]…», ή «πριν καλά-καλά καταλαγιάσει ο αχός στις πλαγιές και τα ρουμάνια από τους ήχους των τετράτροχων τεράτων…» και άλλα τέτοια γλαφυρά.

Μιας λοιπόν και όλα δείχνουν ότι συνέβησαν αμφότερα και τα δυο προαναφερθέντα, και πριν οι εντυπώσεις ατονήσουν και ξεχαστούν, να τι μας άρεσε και τι δεν μας άρεσε από το φετινό Ράλλυ Ακρόπολις.

Μας άρεσε που, για πρώτη φορά, η Πολιτεία στήριξε έμπρακτα τον αγώνα, παρά μάλιστα την πανδημία.

Μας άρεσε που, μετά από οκτώ χρόνια ηχηρής απουσίας, αποτέλεσε ξανά γύρο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.

Δεν μας άρεσε που ορισμένοι δεν είχαν φροντίσει τόσο καιρό να μη λείπει.

Μας άρεσε που, για πρώτη φορά, η Πολιτεία το στήριξε έμπρακτα, παρά μάλιστα την πανδημία.

Δεν μας άρεσε που, εξαιτίας της πανδημίας, η επαφή με τους οδηγούς και τα αυτοκίνητα, για παράδειγμα στο Service Park, ήταν πρακτικά αδύνατη.

Μας άρεσε που έγινε ό,τι έγινε στην Πλατεία Συντάγματος – που θύμιζε αυτά που κάποτε σχεδιάζαμε μικροί στα μπλοκ ιχνογραφίας, για όποιον τα θυμάται.

Μας άρεσε που έγινε ό,τι έγινε στην Πλατεία Συντάγματος. Μακάρι του χρόνου η διαδρομή να συμπεριλάβει και τη Φιλελλήνων και περισσότερη Αμαλίας έτσι ώστε το θέαμα να είναι κατά τι θεαματικότερο από gymkhana (photo acropolisrally.gr).

Δεν μας άρεσε που ό,τι έγινε, έγινε όπως έγινε. Μακάρι του χρόνου, αν επιλεγεί η ίδια τοποθεσία, η διαδρομή να συμπεριλάβει και τη Φιλελλήνων και περισσότερη Αμαλίας [κλείσανε που κλείσανε και οι δυο δρόμοι] με ένα-δυο σικέιν ενδεχομένως, έτσι ώστε το θέαμα να είναι κατά τι συναρπαστικότερο από δεξιοτεχνία.

Δεν μας άρεσε που είδαμε και πάλι τον εξυπνάκια, ξερόλα, κουτοπόνηρο νεοέλληνα, που έχει την απειθαρχία στο DNA του.

Μας άρεσε που η COSMOTE TV, εκ των χορηγών φέτος του ράλλυ, αφιέρωσε στον αγώνα αποκλειστικό κανάλι με live-feed από όλες τις Ειδικές Διαδρομές (ΕΔ, επί το συντομότερον).

Δεν μας άρεσε που η πλειονότητα των εικόνων ήταν από on-board κάμερες και όχι από σταθερές σε χαρακτηριστικά σημεία – π.χ. στη λίμνη στο Ελευθεροχώρι, στους Βωξίτες, μέσα στο χωριό Δάφνη, ή στα γρήγορα κομμάτια της Παύλιανης. Κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται βέβαια το συνδρομητικό κανάλι που απλώς αναπαρήγαγε τις εικόνες της τηλεόρασης του WRC.

Μας άρεσε που η Φωκίδα και η Φθιώτιδα εξακολουθούν να διαθέτουν ωραίες χωμάτινες διαδρομές.

Δεν μας άρεσε που ιστορικές ΕΔ, όπως η Συκιά, η Τσούκα, το Γαρδίκι κ.ά. έχουν πλέον ασφαλτοστρωθεί.

Μας άρεσε που είδαμε και πάλι χιλιάδες θεατές στα βουνά, με πολλούς μάλιστα απ’ αυτούς να έχουν κατασκηνώσει εκεί από την προηγουμένη, ή να έχουν περπατήσει χιλιόμετρα από τα αυτοκίνητά τους.

Δεν μας άρεσε που είδαμε και πάλι τον εξυπνάκια, ξερόλα, κουτοπόνηρο νεοέλληνα, που έχει την απειθαρχία στο DNA του, και να έρχεται τελευταία ώρα φράζοντας τους δρόμους διαφυγής, και να στέκεται σε επικίνδυνα σημεία.

Μας άρεσε η ταχύτητα (και ο ήχος) των σύγχρονων αυτοκινήτων του WRC.

Μας άρεσε που ξαναείδαμε χιλιάδες θεατές στα βουνά, με πολλούς μάλιστα απ’ αυτούς να έχουν κατασκηνώσει εκεί από την προηγουμένη, ή να έχουν περπατήσει χιλιόμετρα. Δεν μας άρεσε που ξαναείδαμε τον απείθαρχο, εξυπνάκια νεοέλληνα να έρχεται τελευταία ώρα, φράζοντας τους δρόμους διαφυγής (photo acropolisrally.gr, Νίκος Τσακνιάς, Μανώλης Σαλούρος, Μάνος Στέλλας, Κωνσταντίνος Χριστόπουλος).

Δεν μας άρεσε που ουσιαστικά είναι (και ακούγονται) όλα ίδια.

Μας άρεσαν οι επιδόσεις των εργοστασιακών οδηγών.

Δεν μας άρεσε που σχεδόν όλοι οδηγούν πρακτικά με τον ίδιο τρόπο, στο όριο της πρόσφυσης των ελαστικών, φρενάροντας, στρίβοντας και επιταχύνοντας στα ίδια σημεία.

Μας άρεσε που, παρά το απαγορευτικό κόστος, υπήρξαν και ελληνικές συμμετοχές.

Μας άρεσε η εντυπωσιακή πρόοδος που έχουν κάνει τα σύγχρονα ελαστικά για χώμα – στα οποία κυρίως οφείλονται οι καλύτεροι από ποτέ χρόνοι.

Δεν μας άρεσε που, για τις εργοστασιακές ομάδες, προέρχονται όλα από τον ίδιο προμηθευτή. Δύο ή περισσότεροι κατασκευαστές ίσως έκαναν τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα.

Μας άρεσε που, παρά το απαγορευτικό κόστος, υπήρξαν και ελληνικές συμμετοχές.

Δεν μας άρεσε που αυτές προβλήθηκαν από τον επίσημο promoter ελάχιστα ή καθόλου.

Μας άρεσε η άρτια οργάνωση και η γενικά απροβλημάτιστη διεξαγωγή του αγώνα.

Δεν μας άρεσε που, εξαιτίας της πανδημίας, η επαφή με τους οδηγούς και τα αυτοκίνητα, για παράδειγμα στο Service Park, ήταν πρακτικά αδύνατη (photo acropolisrally.gr).

Δεν μας άρεσε που διακόπηκε μια ΕΔ [και ευτυχώς που ήταν μόνο μια] λόγω του ως άνω απείθαρχου θεατή.

Μας άρεσε που υπήρχαν πολλές προσβάσεις θεατών για τις περισσότερες ΕΔ – για όποιον τουλάχιστον ήξερε πού να ψάξει.

Δεν μας άρεσε που αυτές δεν κοινοποιήθηκαν από την Οργάνωση για τον καινούργιο θεατή, όπως γινόταν κάθε προηγούμενη χρονιά. Αλλά είπαμε: ο αγώνας γίνεται πλέον για την τηλεοπτική προβολή των χορηγών του WRC και των χορηγών των ομάδων· οι θεατές δεν είναι παρά μια ιδιαίτερα επίμονη ενόχληση. Δεν λες καλά που δεν πληρώνουν και εισιτήριο… Όχι ακόμα τουλάχιστον.

Μας άρεσε που δήλωσαν συμμετοχή δεκάδες εθελοντών.

Μας άρεσε που ξαναέγινε η ΕΔ Ελάτεια.

Δεν μας άρεσε που ήταν η «μικρή» Ελάτεια-Ζέλι και δεν κατέληγε στο Ρεγγίνι.

Μας άρεσε που ο αγώνας ξαναπέρασε από μέρη ξεχασμένα, όπως ο Πύργος, η Ανατολή, τα Μάρμαρα…

Δεν μας άρεσε που δεν πέρασε από τις Καρούτες.

Μας άρεσε που ξαναέγινε η ΕΔ Ταρζάν.

Μας άρεσε που το Ράλλυ Ακρόπολις έχει ήδη συμφωνηθεί να ξαναγίνει και το 2022 και το 2023 (photo Stefanos Hamilton).

Δεν μας άρεσε που δεν ήταν ο παλιός Ταρζάν.

Μας άρεσε που δήλωσαν συμμετοχή δεκάδες εθελοντών.

Δεν μας άρεσε που μάλλον χρειάζονταν ακόμα περισσότεροι και που ορισμένοι από αυτούς ήταν άτολμοι και εν τέλει διακοσμητικοί.

Μας αρέσει τέλος που ο αγώνας θα ξαναγίνει και το 2022 και το 2023.

Μας άρεσε που το Ράλλυ Ακρόπολις ήταν τελικά ένας αγώνας αντάξιος της φήμης του και όχι ένα ακόμα «ράλλυ» ανάμεσα σε κορύνες και γύρω από βαρέλες. Εύγε!

Δεν μας άρεσε που η Οργάνωση ουσιαστικά αναγκάστηκε να συμπεριλάβει τρεις ΕΔ στα Γεράνεια, συν ένα tyre-fitting zone στο Λουτράκι, για να μην αισθανθεί ριγμένη η άλλη ερίζουσα για την έδρα του αγώνα πόλη. Κάτι που μοιραία μεταφράστηκε σε πολλά χιλιόμετρα απλών, συνεκτικών (liaison) διαδρομών μεταξύ Αθήνας, Λουτρακίου και Λαμίας. Με δεδομένη την εξασφαλισμένη πλέον μακροημέρευση του αγώνα, θα ήταν ίσως καλύτερα οι δυο Περιφέρειες/πόλεις, αντί να ερίζουν δυσκολεύοντας τον σχεδιασμό, να εναλλάσσονται ως κέντρα του αγώνα.

Μας αρέσει τέλος που ο αγώνας θα ξαναγίνει και το 2022 και το 2023.

Δεν μας αρέσει που θα χρειαστεί να περιμένουμε. Έστω και λιγότερο από χρόνο.

 

 

Διαβάστε ακόμα: Βασίλης Χαρίτος. Το Ράλλυ Ακρόπολις που δεν θέλω να θυμάμαι.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top