Η γαστρονομική saudade της «Αγανάκτησης» 
Τα top σουβλάκια -με πίτα λαδωμένη- στη ζωή της Λίνας Γιάνναρου 
Κρασί και delivery: Γκουρμέ κραιπάλη με τον κατάλληλο συνδυασμό 
Τα τροφαντά χαρουποσουβλάκια του σεφ Γιάννη Μπαξεβάνη στο σπίτι μας 
Είναι δυνατόν να βάζεις πατάτες στο σουβλάκι; 
«Τα σουβλάκια της ”Γευστικής Γωνιάς” ήταν μέχρι πριν από δέκα χρόνια το μοναδικό μου διάλειμμα από τα ”ουφάδικα” της Λαέρτου στο Παγκράτι ή από την Amiga και το Commodore 64 του ξαδέρφου μου του Βαγγέλη, όπου ξημεροβραδιαζόμασταν για μέρες».
Οι Έλληνες αγαπάμε τα καλύτερα. Και συνήθως αυτά τα καλύτερα είναι τα δικά μας, γιατί θεωρούμε πως είμαστε τόσο γαμάτοι που έχουμε κάνει τις καλύτερες επιλογές. Σχεδόν σε καθημερινή βάση λοιπόν μιλάμε για το δικό μας συνεργείο που «μπορώ να σε στείλω και να μην σε κοροϊδέψει», για τον δικό μας τατουατζή που «θα σου πάρει λίγα» και εντελώς τυχαία «ειδικεύεται στον τύπο του σχεδίου που θέλεις να χτυπήσεις», στον δικό μας δερματολόγο που «δεν είναι γκέι και μπορεί άφοβα να σε πασπατέψει» και, φυσικά, στον δικό μας σουβλατζή, που κάνει «το καλύτερο σουβλάκι που έχεις φάει στη ζωή σου».
Από όλα τα παραπάνω, εγώ έχω μόνο σουβλατζή. Για την ακρίβεια, είχα μέχρι πριν δέκα χρόνια. Τα σουβλάκια του ήταν το μοναδικό μου διάλειμμα από τα «ουφάδικα» της Λαέρτου στο Παγκράτι ή από την Amiga και το Commodore 64 του ξαδέρφου μου του Βαγγέλη, όπου ξημεροβραδιαζόμασταν για μέρες. Η «Γευστική Γωνιά» –περί αυτής ο λόγος–, Φορμίωνος και Νικηφορίδη γωνία, έκλεισε πριν καμιά δεκαετία. Έτσι, το σουβλατζίδικο που με μεγάλωσε, ξαφνικά, χωρίς καμία προειδοποίηση και αιτιολόγηση, έβαλε λουκέτο.
«Επιλέγεις το κρέας (γύρο χοιρινό, γύρο κοτόπουλου ή μπιφτέκι) και μετά διαλέγεις ανάμεσα από τέσσερα διαφορετικά γεμίσματα».
Το δικό μου σουβλάκι δεν είχε περίεργα κρέατα κομμένα με την καρδιά μιας πολικής αρκούδας, δεν ψηνόταν σε ηφαιστειακή πέτρα από το Κρακατόα ούτε συνόδευαν τον ιδιοκτήτη του περίεργοι αστικοί μύθοι, όπως αυτός με τον ακέφαλο σουβλατζή που σκοτώνει κοριτσάκια τις νύχτες με πανσέληνο. Είχε έναν άλλον τρόπο να διαφοροποιηθεί». Επέλεγες απλώς το κρέας (γύρο χοιρινό, γύρο κοτόπουλου ή μπιφτέκι) και μετά διάλεγες ανάμεσα από τέσσερα διαφορετικά γεμίσματα. Tο «Γεύση» είχε φέτα, τομάτα και μουστάρδα, το «Αγροτικό» είχε φέτα, πάστα ελιάς και τομάτα, το «Σόβιετ» είχε τομάτα και ρώσικη, και το best seller «Αλέκτωρ» είχε μαγιονέζα, μουστάρδα και σος από λάχανο. Πατάτες σου έβαζε μόνο αν εσύ ήθελες, γιατί όλοι ξέρουμε πως οι πατάτες στο σουβλάκι είναι για τους φλώρους.
Η «Γευστική Γωνιά» άνοιξε ξανά. Υπό το διόλου ευφάνταστο, αλλά και πολύ λογικό, όνομα «Παλιά Γευστική Γωνιά». Και άνοιξε ακριβώς απέναντι από το παλιό μαγαζί. Απέναντι από τις παλιές πινακίδες με τον κόκορα που γελούσε και που ακόμα, μετά από τόσα χρόνια, δεν τις έχουν κατεβάσει ούτε έχουν ανοίξει κάποιο νέο μαγαζί στο χώρο.
Πήγα τις προάλλες εντελώς τυχαία. Τον παλιό ιδιοκτήτη –σήμα σήμα κατατεθέν του λατρεμένου αυτού σουβλατζίδικου που επισκεπτόμουν δυο τρεις φορές την εβδομάδα– τώρα θα τον δεις στο ταμείο ή γενικότερα στο χώρο του οποίου έχει πάρει πλέον τα ηνία ο Θοδωρής, η νέα γενιά, ο νέος ιδιοκτήτης. Που, με όπλο του το χαμόγελο και την όρεξη για δουλειά, ετοιμάζει και σήμερα τα ίδια ακριβώς σουβλάκια με τις ίδιες εκείνες συνταγές που λάτρεψα σαν παιδί. Τα σουβλάκια που, μόλις τα δοκίμασα μετά από τόσα χρόνια, με έκαναν να ορκιστώ στην προσκοπική μου τιμή πως δεν θα αφήσω το αγαπημένο μου σουβλατζίδικο να κλείσει ποτέ ξανά.
«Η Παλιά Γευστική Γωνιά»: Φορμίωνος 104, Βύρωνας, τηλ. 210 7665000.
Δείτε ακόμα: Η συνταγή του Γιάννη Κοροβέση για το τέλειο μαρτίνι
«Άνοιξε ακριβώς απέναντι από το παλιό μαγαζί. Ετοιμάζοντας και σήμερα τα ίδια ακριβώς σουβλάκια με τις ίδιες εκείνες συνταγές που λάτρεψα σαν παιδί».
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
