Τι έχουμε εδώ; Τέσσερις ηγέτες, τον Ζελένσκι, τον Ντράγκι, τον Μακρόν, τον Σολτς μεζεμένους γύρω από μια αναμνηστική φωτογραφία. Τέσσερις ηγέτες, δύο ντυσίματα.
Εκείνη του γυμνασμένου Ζελένσκι, διάσημου πλέον για το στρατιωτικό χακί T-shirt, και τους υπόλοιπους τρεις επικεφαλής χωρών εν ειρήνη με την κλασική μπλε στολή. Αλλά έχεις και την εντύπωση ότι τα κοστουμάκια προήλθαν από τον ίδιο ράφτη, πασπαρτού, σίγουρα καμία σχέση με τα bespoke του Πούτιν.
Δημοκρατικά deux pieces ανώτερου στελέχους, κατιτίς το σοβαρό αλλά διόλου επιδεικτικό. Αυτό που προσεκτικά θα βάζατε για να μην ξεχωρίσετε. Κάτι που θα πέρναγε απαρατήρητο αν δεν βρισκόσασταν στο Κίεβο παρέα με τον Ουκρανό πρόεδρο και ενώπιον της φρίκης.
Στη θέα, ένα ερώτημα έρχεται να σου τριβελίσει το τσερβέλο: Άραγε ποιος δεν ξέρει από dress code, ποιος είναι ο άστοχος εδώ ως προς το επιβεβλημένο ενδυματολογικό look; Μιλιτέρ ή τεχνοκρατικό; Ποιος κάνει τη στραβή; Μένεις με την εντύπωση ότι έχει γίνει μοντάζ από φωτογραφίες που πάρθηκαν σε δυο διαφορετικές αίθουσες και δύο διαφορετικές στιγμές.
Όμως η αντίθεση αυτή, μακουδάκι εναντίον γραβάτας, υπογραμμίζει την άπειρη απόσταση που χωρίζει αυτούς τους κυβερνώντες, ακόμα κι όταν βρίσκονται μαζί. Απέχουν μεταξύ τους όχι 4 μήνες, αλλά 4 αιώνες, τότε που ο Πούτιν κι ο Μακρόν κάθονταν στο ίδιο τραπέζι, δέκα χιλιόμετρα μακριά ο ένας από τον άλλο. Ένα τραπέζι/τράπεζα που ήθελε να πει τα πάντα…
Στη φωτογραφία αυτή βλέπεις έναν Ουκρανό και τρεις Ευρωπαίους, τον πρώτο σε πόλεμο, τους άλλους όχι. Τρεις να κοιμούνται σε πουπουλένια μαξιλάρια κι έναν άλλον σ’ ένα σακί με άμμο. Η κομψότητα, φίλτατοι, δεν παίζει εδώ, ακόμα κι αν είστε ο Γκαριμπάλντι. Δεν έχεις το χρόνο να δέσεις τη γραβάτα, γιατί ο συμπλεγματικός νάνος σού ‘χει περάσει το θηλιά στο λαιμό.
Αυτό είναι το συναρπαστικό παράδοξο της φωτογραφίας: Απαθανατίζει μια ένωση και μια στήριξη, αλλά τονίζει και μια απόσταση, εκείνη ενός T-shirt που τριγυρίζεται από τρεις γραβάτες, λες και τούτη τη φορά είναι οι πολίτες που θα στέρξουν τον στρατιώτη. Όμως, ο πολίτης ξεσπά στο γήπεδο. Στη ζωή ξέρει το γκρι. Ο στρατιώτης δεν έχει άλλη επιλογή απ’ το άσπρο και το μαύρο, το καλό και το κακό. Γιατί είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Διαβάστε ακόμα: Πόσες φορές έχετε πει, «Έτσι είμαι εγώ και σ’ όποιον αρέσω»;