«Εμφύλιος Πόλεμος»: Μια ανολοκλήρωτη προφητεία 
ν/σ Μενδώνη για την ελληνική μουσική: Αστεία η επιβολή αλλά θα μπορούσε να εφαρμοστεί οικειοθελώς 
O Κώστας Μπακογιάννης στο Andro: μια μαραθώνια συνέντευξη για όλα 
Αλήθεια τώρα, κουράζονται οι πολιτικοί; 
Κριστιάν Τομπιρά: η αριστερή, μαύρη κυρία που μπορεί να κάνει τη διαφορά στις γαλλικές εκλογές 
«Ακόμα και σήμερα επιτρέπουν στο πολιτικό προσωπικό να ψεύδεται ανεμπόδιστο –χωρίς να φοβάται καμία πένα, χωρίς κανένα έλεγχο».
Το Μάιο του 2010 ο Πάσχος Μανδραβέλης επιχείρησε να απολογηθεί για το σύνολο του κλάδου του μιλώντας σε μια ημερίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών για το πώς οι συνάδελφοί του «έχασαν την είδηση της χρεοκοπίας»· ανέλυε τόσο τις παθογένειες των ΜΜΕ, όσο και τις ευθύνες των δημοσιογράφων.
Η κρίση που θα γινόταν ευκαιρία υποσχόταν ότι όλοι θα καταλάβουμε τι κάναμε λάθος και θα το αλλάζαμε. Δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Οι πρώτες παρεμβάσεις που έγιναν από την κυβέρνηση Παπανδρέου, αναιρέθηκαν ή χτυπήθηκαν μια προς μια. Το δε κόμμα του, αυτό που το 2009 κέρδισε τις εκλογές με 44% υποσχόμενο αλλαγές, με σύνθημα «να κάνει ο καθένας την δουλειά του» (εγώ αυτό άκουσα και τους ψήφισα τότε), σήμερα σέρνεται σε μονοψήφια ποσοστά, μην έχοντας τίποτα να προτείνει για μια κοινωνία που βυθίζεται με κάθε νέο φόρο που επιβάλλεται για να μην αλλάξει τίποτα.
Οι δημοσιογράφοι το 2010 «μπέρδευαν» το χρέος με το έλλειμμα, υποβοηθώντας, αν όχι χτίζοντας, έτσι ένα αντιπολιτευτικό αφήγημα που έλεγε ότι το Μνημόνιο ανεβάζει το χρέος αντί να το ρίχνει, όταν η αλήθεια ήταν πως όσο δεν κόβουμε το ετήσιο έλλειμμα θα ανεβαίνει το χρέος, και πως ο στόχος του Μνημονίου ήταν να περικόψει άμεσα αυτό ακριβώς το έλλειμμα για να σταματήσει η αύξηση του χρέους. Χτίστηκαν κόμματα και κυβερνήσεις πάνω σε αυτό το «λαθάκι», με αποκορύφωμα τις διπλές εκλογές του Μαΐου, αυτές που μας κόστισαν επιπλέον μέτρα γύρω στα 6 δισεκατομμύρια ευρώ. Τόσο κόστισε το «ενδιαφέρον» για τον χειμαζόμενο λαό.
Διαβάζουμε στην παρέμβαση του κ. Μανδραβέλη: «Τα ελληνικά Μέσα είχαν πάντα δεσμούς χρήματος με το γκουβέρνο. Είτε νομιμοποιημένους (κρατική διαφήμιση, αφορολόγητο το 2% επί του τζίρου) είτε παράνομους (ας μην ξεχνάμε τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών επί Σαμαρά). Αλλά πάντα δεν φτάναμε σε τέτοιο σημείο στρέβλωσης της πραγματικότητας. Όπως έγινε και με τα ελλείμματα έτσι και με την ενημέρωση οι δομικές αδυναμίες χρησιμοποιήθηκαν σε σημείο έκρηξης. Κι αυτή είναι ίσως η σημαντικότερη συμβολή των κυβερνήσεων Καραμανλή στην ιστορία του τόπου. Φέρνοντας όλα τα συστήματα σε σημείο έκρηξης μας αναγκάζει να κοιτάξουμε τις δομικές τους αδυναμίες. Το μόνο ερώτημα είναι αν προλαβαίνουμε και να τις διορθώσουμε.»
Δημοσιογραφία δεν είναι να ασχολείσαι αποκλειστικά με ό,τι επιλέγουν πριν από σένα για σένα τα κομματικά και κυβερνητικά γραφεία. Ούτε μπορεί να εξαρτάται η μετάδοση μιας είδησης από το αν θα κακοκαρδίσεις την πηγή του καθημερινού σου «ρεπορτάζ». Κάποια στιγμή οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι στα Μέσα, και να κινητοποιηθούν κλαδικά αν χρειαστεί, φτάνει να αρχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους.
Τα δελτία των 8 και οι περισσότερες εφημερίδες ασχολήθηκαν εκτενέστατα με την επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον ρόλο της Τρόικας, όταν αυτή επισκέφτηκε την χώρα μας. Το κύριο θέμα της ενασχόλησής τους ήταν αν ο κ. Τσίπρας έδωσε τις προτάσεις του κόμματός του για την έξοδο από την κρίση ή όχι –μια ιστορία που κινήθηκε γύρω από τα δελτία τύπου των δύο κομμάτων.
Μερικές εβδομάδες μετά βγήκε η περιβόητη έκθεση αλλά θάφτηκε γιατί περιείχε στοιχεία για το έλλειμμα που μας οδήγησε στην χρεοκοπία του 2010, και αυτό δεν βόλευε ούτε την κυβέρνηση, ούτε την αντιπολίτευση που είχαν χτίσει την αντιμνημονιακή απήχησή τους πάνω στο «μπέρδεμα» της περιόδου 2009-2012, και την αποσιώπηση του εγκλήματος της περιόδου 2007-2009 όταν υπερδιπλασιάστηκε το έλλειμμα.
Όπως θάφτηκε και η είδηση του διορισμού του κ. Παπαθανασίου με εξαψήφιο μισθό στα Ελληνικά Πετρέλαια. Όπως θάφτηκε και η ανακοίνωση των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ λένε πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φούσκωσε το έλλειμμα στην έκθεσή του, την ώρα που η έκθεση αναφέρει τα στοιχεία του ελληνικού προϋπολογισμού! Η ακριβής φράση στο δελτίο τύπου είναι: «στην έκθεση παραποιείται η κατάσταση ως προς το πραγματικό έλλειμμα της χώρας και τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στο πρόγραμμα προσαρμογής με την επιτήρηση της τρόικα.»
Δεν είναι μπέρδεμα τελικά. Κακή επαγγελματική πρακτική είναι. Όπως το φακελάκι στους γιατρούς, τα μαύρα στους ελεύθερους επαγγελματίες, και ούτω καθεξής. Όλες αυτές οι «μικρές παρανοήσεις», και δη σε προεκλογικό χρόνο, θα αφήσουν τον κόσμο να προσέλθει στις κάλπες για μια ακόμα φορά ανενημέρωτος και παραπλανημένος. Μέσω παραλείψεων, επιτρέπουν ακόμα και σήμερα στο πολιτικό προσωπικό να ψεύδεται ανεμπόδιστο –χωρίς να φοβάται καμία πένα, χωρίς κανένα έλεγχο.
Μιλάμε για κανονικό έγκλημα που μπορεί να συγκριθεί μόνο με το παραδικαστικό και την μη απόδοση της δικαιοσύνης, αν και εφόσον αποδέχονται οι δημοσιογράφοι ότι ασκούν λειτούργημα –αυτό του τέταρτου πυλώνα του πολιτεύματος.
Μόνη ελπίδα, ότι μοιάζει να ακολουθούν σε δημοτικότητα και αποδοχή τους πολιτικούς μηχανισμούς που με τόση αφοσίωση στηρίζουν στα συνεχιζόμενα ψεύδη τους. Ό,τι δεν κατάφερε η κρίση, ίσως το καταφέρει η απαξίωση του κόσμου –όπως κι αν εκφραστεί αυτή. Η πορεία του ΠΑΣΟΚ την τελευταία τετραετία (από το 44% στο 4%) κρύβει μαθήματα για όποιον νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδέψει πολλούς για πολύ, αλλά κανείς δεν δείχνει πρόθυμος να τα αναγνωρίσει για την ώρα.
Διαβάστε ακόμα: ΜΚΟ σε κράτος εμμονών
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
