Μυρτώ Τάσιου: 5 ποιήματα για τη μάνα της

«Εσύ έφυγες και μου ’λεγες: Είσαι μικρή ακόμα / πρέπει να ζήσεις».

«Ο Θεός το ξέρει πόσο…»

Ύστερα. Αποφάσισες πως δεν πάει άλλο
και μου άφησες κληρονομιά
τα πολύτιμα γραφτά σου.
Άστρα που χαμογελάνε, που με κοροϊδεύουν
γιατί σ’ αγάπησα – ο Θεός το ξέρει πόσο.
Μα δεν κατάφερα να σε τραβήξω απ’ τις λάσπες
έπεσα κι εγώ μέσα.
Πώς θα μπορέσω να με πείσω
ότι είναι μόνο ένα απλό κρύωμα. Όχι.
Είμαι άρρωστη. Δώσ’ μου ένα λόγο για να ζήσω.
Εσύ έφυγες και μου ’λεγες: Είσαι μικρή ακόμα
πρέπει να ζήσεις. Εγώ είμαι τελειωμένη.
Κοίτα να τους πείσεις ότι η ψυχή πετάει.
Έμαθα καλά πως ο πόνος δεν έχει όνομα.
Η αγάπη είναι παντού, πολύχρωμη.
Γόρδιος δεσμός ο ομφάλιος λώρος, αρχή και τέλος.

Στην επόμενη σελίδα: «Πόσο όμορφη θα ’ταν με τα καλά της»

1 2 3 4 5

TAGS :
βιβλίο Η Αλίκη δεν μένει πια εδώ Κατερίνα Γώγου κόρη μάνα Μυρτώ Τάσιου ποιήματα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook