Το σουβλάκι το σωστό, το εξαρχειώτικο

Στα συν του μαγαζιού, η ταχεία εξυπηρέτηση.

Μπενάκη και Βαλτετσίου, ένα λεπτό κυριολεκτικά με τα πόδια από το φοιτητικό μου σπίτι στα Εξάρχεια, βρίσκεται για μένα το καλύτερο σουβλατζίδικο του κόσμου. Το μαγαζί αναδίδει σεβεντίλα , οι εργαζόμενοι είναι απόμακροι -ποτέ αγενείς, αλλά στην κοσμάρα τους- και το σουβλάκι δεν είναι κάτι που την στιγμή που τρως σε κάνει να αναφωνείς «ουάου».

Τότε τι; Και κυρίως γιατί να πας για σουβλάκι στα Άγραφα; Μα για την ανεπιτήδευτη κατάσταση φυσικά. Μου αρέσουν τα πράγματα κλασικά και παραδοσιακά, πειράζει; Και σε αυτό το μέρος τα βρίσκω ακριβώς έτσι: η πίτα λαδερή τόσο όσο -μακριά από εμάς οι κάθε είδους ξεραΐλες!-, η ντομάτα να κρατάει στο δόντι και να μην είμαι μαραγκιασμένη, οι πατατούλες κομμένες στο χέρι, το τζατζίκι απίθανο και το κρέας τίμιο.

Κλασικά πράγματα.

Παραγγέλνω πάντα ένα τυλιχτό με καλαμάκι χοιρινό, ντομάτα και κρεμμύδι. Και είναι γενναίες οι δόσεις των υλικών, είναι άψογο το τύλιγμα, είναι οικονομική η τιμή. Συχνά, παίρνω με παρέα και μερίδα καλαμάκια που έρχεται αχνιστή και λαχταριστή στο τραπέζι ή στο σπίτι.

Μια φορά δοκίμασα και γύρο χοιρινό, για κοτόπουλο μη με ρωτήσετε, δεν είμαι καθόλου φίλη. Νόστιμος και τραγανός κι αυτός.

Για τους έξτρα πεινασμένους, τα Άγραφα προσφέρουν και κοντοσούβλι – κοκορέτσι, ενώ τα μοσχαρίσια μπιφτεκάκια είναι ό,τι πρέπει για ένα περιποιημένο μεσημεριανό που θα συνδυαστεί με την αγαπημένη μου χωριάτικη, στην οποία δεν τσιγκουνεύονται ποτέ την φέτα με λαδορίγανη.

Στα σημαντικά συν για μένα, η ταχεία εξυπηρέτηση. Ποιος θέλει να περιμένει για το σουβλάκι του;

Διαβάστε ακόμα: «Το αγαπημένο μου φαλάφελ στην Πανόρμου, με μελιτζάνα, μερακλίδικο, καυτερό».

TAGS :
το δικό μου σουβλάκι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook