Λακωνία: ο παράδεισος του απλού φαγητού ταβέρνας, χωρίς γκουρμεδιές

Aν μη τι άλλο, στη Λακωνία θα φάτε κανονική χωριάτικη.

Τo καλοκαιράκι, κάθε καλοκαιράκι για την ακρίβεια, περνάμε κάποιο μέρος των διακοπών μας στην Λακωνία, θες λόγω καταγωγής, θες λόγω προίκας (1/7 γιατί είμαστε πολλά ξαδέρφια), θες επειδή μας αρέσει, πάντως πηγαίνουμε κάθε χρόνο.

Και αν παλιά οι διαδρομές μας και οι εικόνες μας ήταν περιορισμένες, διότι αποφάσιζαν οι γονείς μας αν θα πάμε για μπάνιο (μπααα) και πού θα φάμε (θα μαγειρέψει η γιαγιά), πλέον έχοντας πάρει τα ηνία της ζωής μας (και το 1/7), έχουμε διαμορφώσει μια άλλη οπτική για την περιοχή και έχουμε αποκτήσει κάποια σημεία αναφοράς για φαγητό, τα οποία πρέπει επιβάλλεται να τιμούμε σε κάθε μας επίσκεψη γιατί είναι κρίμα να μην πάμε.

Αν λοιπόν πεινάσετε, κατηφορίζοντας από την Σπάρτη προς την παραλιακή Λακωνία, ή το ανάποδο, ε, τελικά δεν θα πεινάσετε γιατί θα φάτε καλά. Τα πιάτα που σερβίρονται σε όλα όσα θα διαβάσετε, δεν είναι δημιουργικά, δεν παντρεύουν γαστρονομικούς πολιτισμούς, δεν είναι πανδαισία χρωμάτων και υφών, δεν έχουν επιρροές από το παρελθόν με πινελιές μοντέρνας κουζίνας, δεν είναι μαγειρεμένα «αλλιώς», είναι μαγειρεμένα «έτσι».

Είναι απλώς παραδοσιακές συνταγές σε άψογη εκτέλεση, από αυτές που μπορούμε αλλά δεν προλαβαίνουμε να μαγειρέψουμε στο σπίτι μας, πιάτα μαγειρεμένα από γνώστες και κυρίως γνώστριες, με καλής ποιότητας υλικά και κυρίως με γαμάτα ειλικρινή λαχανικά. Και λέγοντας ειλικρινή, εννοώ ότι η κατακόκκινη ζουμερή ντομάτα έχει γεύση κατακόκκινης ζουμερής ντομάτας και μυρωδιά κατακόκκινης ζουμερής ντομάτας, το αγγούρι έχει γλυκιά γεύση, η μελιτζάνα επίσης, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη για ινσταγκραμικά γαστρονομικά βοηθήματα και φίλτρα. Και η φέτα, αχ, η φέτα, έχει προσωπικότητα και ανάστημα που σε κερδίζουν.

Τα πιάτα που βρίσκει κανείς είναι πάνω κάτω τα ίδια σε όλα. Ξεκινήστε με σφέλα. Η σφέλα είναι η αναιδής και ατίθαση πρώτη ξαδέρφη της φέτας και δεύτερη ξαδέρφη του κεφαλοτυριού, αλλά από το άλλο σόι. Σε σοκάρει λίγο η έντονη γεύση της αλλά ομιλούμε για ένα ευχάριστο σοκ, που σε κάθε μπουκιά επαναλαμβάνεται. Τρώγεται σκέτη ολόσκετη με μπύρα ή τσίπουρο ή κρασί, αλλά και σαγανάκι και εννοείται ότι μπορεί να την δείτε στη χωριάτικη αντί της φέτας.

Πάρτε καγιανά, απλό ή ενισχυμένο με σφέλα λουκάνικο ή σύγκλινο, πάρτε μουσακά, με ωραίες γλυκές μελιτζάνες, πάρτε ντολμαδάκια αυγολέμονο, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ κολοκυθοκορφάδες, οι οποίοι ΔΕΝ είναι οι κολοκυθανθοί. Και κολοκυθανθούς θα βρείτε αλλά οι κολοκυθοκορφάδες είναι ένα χορταρένιο τσιγαριστό πιάτο με λίγη ντομάτα, σκόρδο, ίσως λίγο τυράκι άσπρο και κολοκύθια πολίτικα. Τα πολίτικα κολοκύθια, τα οποίο έχω βρει στην λαϊκή αγορά του Ναυπλίου και της Σπάρτης, είναι πιο μεγάλα από τα regular κολοκύθια, πιο κιτρινωπά κατά τι, και πιο γλυκά. Ίσως τα βρείτε να σερβίρονται και βραστά, αλλά σίγουρα θα τα βρείτε μες στους κολοκυθοκορφάδες, τους οποίους επιβάλλεται να δοκιμάσετε.

Στην ταβέρνα του Βοζόλα για αρνί με πατάτες και ρίγανη στον φούρνο και οπωσδήποτε καγιανά.

Μπορεί να πετύχετε και μπουζοπούλα (δηλαδή γουρουνοπούλα) στη σούβλα, αν δεν, μπορείτε να την βρείτε και σε άλλες τοπικές ταβέρνες -ψησταριές. Η μπουζοπούλα έχει μια πετσούλα που όταν την δαγκώσεις, ο εγκέφαλος λαμβάνει ελπιδοφόρα μηνύματα χαράς και ευδαιμονίας, οπότε γιατί να μην κάνουμε αυτό το δώρο στον εαυτό μας; Η πετσούλα δεν είναι για χόρταση βέβαια, το νου σας. Τέλος, μπορεί να βρείτε κοτόπουλο μπαρδουνιώτικο, το οποίο είναι το μελωμένο ντόπιο στιφάδο, με κομματάκια φέτα ατάκτως ερριμμένα.

Πρώτη στάση, η ταβέρνα του Βοζόλα στην Τρύπη. Κι ας μην είναι Πάσχα, δοκιμάστε αρνί με πατάτες και ρίγανη στον φούρνο και οπωσδήποτε καγιανά. Μπορείτε να την συνδυάσετε με επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο του Καιάδα, ή να πάτε επί τούτω αν δεν είστε τελείως τουρίστες. Η μέρος έχει απίστευτη θέα και το μπαλκόνι του ουσιαστικά ‘κρέμεται’ πάνω από μια καταπράσινη ρεματιά.

Δεύτερη στάση, άλλη μέρα, δεν χρειάζεται να πάτε στα καπάκια, η Ταβέρνα οι Ώρες, στο Παρόρι, κάτω από τα πλατάνια και τα νερά που τρέχουν και κυλούν γάργαρα για σας, και ένα ρολόι τεράστιο στην αυλή που γράγει και δείχνει την ώρα ανάποδα, δηλαδή οι μικρές ώρες είναι αριστερά και οι μεγάλες δεξιά. Μην φύγετε πριν γευτείτε πιταρούδα με τυρί ή με χόρτα και προβατίνα κοντοσούβλι.

Τρίτη στάση, η ταβέρνα «Παραλία», που βρίσκεται όμως στο Ξηροκάμπι, στους ανατολικούς πρόποδες του Ταϋγέτου και όχι παρα θιν αλός. Κολοκυθοκορφάδες και ντολμαδάκια για ξεκίνημα και μετά όπου σας βγάλει. Μπορείτε να την συνδυάσετε με επίσκεψη σε διάφορα χωριά του Ταϋγέτου, ή με πεζοπορία. Τελευταία στάση η Κυρά Μαρία, στο Βαθύ Γυθείου, κάτω από την πυκνή σκιά των δέντρων, για ένα ωραίο γεύμα ή δείπνο σε, αποκαμωμένοι μετά από την θάλασσα. Με έναν μουσακά (ανά άτομο) και μια χωριάτικη θα δείτε αλλιώς την ζωή.

Διαβάστε ακόμα: Φαγητό, παραλίες, ομορφιές: Τα καλύτερα στα Κύθηρα.

TAGS :
Λακωνία τα στέκια των διακοπών

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook