Η γλώσσα του κρασιού αποτελεί ένα υποσύνολο της κάθε γλώσσας και με τη σειρά της απαιτεί μια κοινή αποδοχή. Με τη γλώσσα δεν περιγράφουμε μόνο τον κόσμο που μας περιβάλλει αλλά τον αλλάζουμε κιόλας. («New Wine» του Adolf Humborg)

Η γλώσσα αποτελεί ένα οργανωμένο σύνολο σχέσεων, όπου κάθε στοιχείο ορίζεται από τις διαφορές και τις αντιθέσεις τις οποίες αναπτύσσει με άλλα στοιχεία. Για το λόγο αυτό, η ορολογία της γευσιγνωσίας είναι ένα σύνολο στοιχείων τα οποία δεν μπορούν να οριστούν από μόνα τους αλλά μόνο σε αναφορά στις σχέσεις τους με άλλα στοιχεία.

Έτσι είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει ένα κοινά αποδεκτό λεξιλόγιο γευσιγνωσίας. Ένα πλούσιο κρασί υπάρχει μόνον γιατί υπάρχει και ένα αντίστοιχο φτωχό.

Ο λόγος, από τη λέξη λογική, είναι μια καθολική ικανότητα που κατέχουμε από τη γέννησή μας. Ο προφορικός λόγος εκφράζεται με ήχους που αποτελούν εργαλείο της σκέψης. Το γλωσσικό σημείο είναι η γνώση της σύναψης μιας ακουστικής ακολουθίας (σημαίνον) με μια έννοια (σημαινόμενο). Είναι ο συμβατικός, αυθαίρετος συνδυασμός των δυο παραπάνω οντοτήτων όπως μας δίδαξε ο Ferdinand de Saussure στα Μαθήματα Γλωσσολογίας.

Καμία λογική αναγκαιότητα δεν συνδέει τη μορφή μιας λέξης με το νόημά της. Το γλωσσικό σημείο είναι αυθαίρετο και η ορολογία της γευσιγνωσίας είναι διπλά αυθαίρετη, αφού το λεξιλόγιο της είναι δανεισμένο από τη φυσιολογία και τα ανθρώπινα κοινωνικά χαρακτηριστικά.

 H ακρόαση μιας γευσιγνωσίας είναι μια αναντικατάστατη εμπειρία ως μέσον ανταλλαγής απόψεων.

Ο προφορικός λόγος έχει ως προϊόν και όργανο της τη γλώσσα. Ίσως όχι τυχαία η γλώσσα εκτός από όργανο της ανθρωπινής φυσιολογίας συμβάλλει καθοριστικά και στην εκφορά του λόγου. Η γλώσσα είναι ανώτερη σε σπουδαιότητα και ανεξάρτητη από τη γραφή.

Για το λόγο αυτό, η ακρόαση μιας γευσιγνωσίας είναι μια αναντικατάστατη εμπειρία ως μέσον ανταλλαγής απόψεων. Αν και η δομή της είναι κοινή και έμφυτη σε όλους τους ανθρώπους, αποτελεί ένα σύνολο συμβάσεων που υιοθετεί ένα κοινωνικό σώμα. Είναι ουτοπία το να προσδοκά κάποιος έναν απόλυτο ορισμό για το τι σημαίνει δομή σε ένα κρασί.

Η γλώσσα του κρασιού αποτελεί ένα υποσύνολο της κάθε γλώσσας και με τη σειρά της απαιτεί μια κοινή αποδοχή. Με τη γλώσσα δεν περιγράφουμε μόνο τον κόσμο που μας περιβάλλει αλλά τον αλλάζουμε κιόλας.

Περιγράφοντας ένα κρασί ταυτόχρονα αλλάζουμε και τον τρόπο που το αντιλαμβανόμαστε. Οι αλλαγές στη γλώσσα δεν συμβαίνουν σταδιακά και αυτό δεν ελέγχεται από εξωτερικές οργανωμένες ή ατομικές παρεμβάσεις. Είναι μια από τις αλλαγές που ο Στάλιν (λίγοι γνωρίζουν την ενασχόλησή του με τη γλωσσολογία) δεχόταν ότι γίνονται σταδιακά, σε αντίθεση με τα άλλα κοινωνικά φαινόμενα όπου η αλλαγή από την ποσότητα στην ποσότητα είναι απότομη.

Η δημιουργία και υιοθέτηση της γλώσσας του κρασιού είναι μια μακρά διαδικασία που στην ελληνική γλώσσα μόλις έχει αρχίσει να συμβαίνει. Η ελληνική γευσιγνωσία, αφού δέχτηκε ένα ξεκίνημα από τη γαλλική και πιο πρόσφατα δάνεια από την αγγλική γλώσσα, έχει αρχίσει να αποκτά τις δικές της ρίζες.

 

Διαβάστε ακόμα: Zacapa Coffee Old Fashioned – Αυτό είναι το cocktail του πρώτου Artisans event.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top