Βασίλης Βλαχογιάννης: «Το τρέξιμο είναι μέσα στο DNA μας»

Τρέχοντας στην Αλεξανδρούπολη.

Γιατί τρέχετε;
Κυνηγάω το όνειρο. Μετά τον πρώτο μου μαραθώνιο στην Αθήνα το 2014 και έχοντας κάνει 5 ώρες και 10 λεπτά για να τον ολοκληρώσω, αποφάσισα να τρέξω ξανά ένα μαραθώνιο, με στόχο να τον ολοκληρώσω σε λιγότερο από 5 ώρες. Η πρώτη ερώτηση ήταν: Πότε μπορώ να ξανατρέξω ένα μαραθώνιο; Έμαθα λοιπόν πως καλό θα ήταν να ξανατρέξω μετά από 6 μήνες. Έψαξα τους πιθανούς μαραθώνιους λοιπόν του Απριλίου 2015 και κατέληξα ότι θα έτρεχα στο μαραθώνιο στο Παρίσι στις 12 Απριλίου 2015.

Τρέχοντας στο Παρίσι ανακάλυψα τι σημαίνει να τρέχεις σε μια μεγάλη διοργάνωση με περισσότερους από 45.000 δρομείς, με σχεδόν 600.000 θεατές σε κάθε σημείο της διαδρομής και φυσικά με όλη την υποστήριξη που απαιτεί μια τέτοια οργάνωση. Για την ιστορία, ολοκλήρωσα το μαραθώνιο στο Παρίσι σε 4 ώρες και 52 λεπτά. Αυτή η εμπειρία με οδήγησε να ανακαλύψω τους 6 κορυφαίους μαραθωνίους του κόσμου και αποφάσισα να λάβω μέρος και να τους τερματίσω στα επόμενα 4 χρόνια.

Μέχρι σήμερα έχω ήδη λάβει μέρος στο μαραθώνιο της Νέας Υόρκης και της Βοστώνης, ενώ έχω επιλεγεί να συμμετάσχω στο μαραθώνιο του Βερολίνου τον Σεπτέμβριο 2016. Αν η υγεία μου και τα οικονομικά μου το επιτρέψουν, θα προσπαθήσω να τρέξω στους μαραθώνιους του Λονδίνου και του Σικάγο το 2017 και στο Τόκιο το 2018, ολοκληρώνοντας το όνειρό μου.

Αριστερά: Πανηγυρίζοντας μετά τον τερματισμό στο μαραθώνιο στο Παρίσι. Δεξιά: Στο μαραθώνιο της Νέας Υόρκης.

Ποιος είναι ο στόχος σας;
Στόχος μου είναι να συνεχίσω να είμαι υγιείς και να τρέχω ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία. Σήμερα είμαι 53 ετών.

Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Οι συναθλητές μου. Με αυτούς που τρέχουμε μαζί και το διασκεδάζουμε ακόμη και στις πιο δύσκολες προπονήσεις.

Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Τι άλλο; Η κούραση.

Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Η προοπτική του τερματισμού, είτε σε έναν καλό χρόνο είτε ολοκληρώνοντας μια μεγάλη απόσταση.

Στον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας.

Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Τις περισσότερες φορές «τσακώνομαι» με τον εαυτό μου, πιέζοντάς τον να τελειώσουμε τον αγώνα εντός του στόχου που έχουμε θέσει. Με έχω πιάσει πολλές φορές να μονολογώ λέγοντάς μου «τρέχα ρε, θα χάσουμε το ρεκόρ».

Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Έμπνευση κυρίως στους αγώνες, αποτελεί ο γιος μου, ο οποίος νομίζω πως περιμένει να επιστρέψω με το μετάλλιο του τερματισμού. Για κείνον δεν υπάρχει μικρή ή μεγάλη απόσταση. Θεωρεί ότι «τα κατάφερα» είτε με βλέπει να έχω τερματίσει έναν αγώνα 5 χλμ. είτε ένα μαραθώνιο.

Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Ξεκίνησα να τρέχω με σκοπό να μειώσω την αρτηριακή πίεση που εμφανίστηκε στα 50 μου χρόνια. Σήμερα δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν θα τρέξω τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.

Στο μαραθώνιο της Βοστώνης.

Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Είχα ένα σοβαρό τραυματισμό στο προσαγωγό, πριν από το μαραθώνιο της Νέας Υόρκης, ο οποίος τελικά με ανάγκασε να τρέξω συντηρητικά στον αγώνα. Το συναίσθημα που ένιωσα όταν κατάλαβα πως μπορούσα να μην τρέξω στον αγώνα ήταν από τα πιο έντονα αρνητικά συναισθήματα που έχω βιώσει.

Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Το Καλλιμάρμαρο, στον τερματισμό του Μαραθωνίου της Αθήνας. Πραγματικά όταν το είδα μπροστά μου, ήθελα να βάλω τα κλάματα όχι από την κούραση, αλλά από το δέος ότι τερμάτιζα εκεί.

Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Βαριέμαι κάθε φορά που ετοιμάζομαι να πάω για τρέξιμο και μέχρι την ώρα που ξεκινάω το ζέσταμα. Μόλις τρέξεις λίγα μέτρα, όμως, αυτή η βαρεμάρα σχεδόν εξαφανίζεται.

Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας; Η οικονομική κρίση σίγουρα έβγαλε τους ανθρώπους από τα γυμναστήρια. Οι εταιρείες αθλητικών ειδών, και όχι μόνο, σίγουρα διέγνωσαν την τάση και βοήθησαν με τη στήριξη τους κυρίως σε διοργανώσεις αγώνων να διευρυνθεί. Ο κυριότερος λόγος, όμως, που η τάση έγινε επιδημία είναι ότι το τρέξιμο είναι μέσα στο DNA μας (όπως και όλων των θηλαστικών) και στο τέλος μας κάνει να νιώθουμε χαρούμενοι που τρέξαμε.

Έχετε κάποιον αγαπημένο δρομέα;
Τον προπονητή μου, το Νίκο Πολιά.

//Ο Βασίλης Βλαχογιάννης είναι εμπορικός διευθυντής της Vitex.

Διαβάστε ακόμα: Ο Κωνσταντίνος Καρνάζης θέλει να τρέξει σε 203 μαραθώνιους το 2017!

TAGS :
Βασίλης Βλαχογιάννης γιατι τρέχω

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook