Γιατί πρέπει να είσαι διάσημος για να πάρεις «εύκολα» την ελληνική ιθαγένεια; 
Έχει δικαίωμα η οργανωμένη πολιτεία να πέφτει από τα σύννεφα; 
Για όλα φταίει η αγία ελληνική οικογένεια; 
Ιωάννα Παλιοσπύρου: η ομορφιά της θέλησης 
Όχλος αυτόκλητων τιμωρών 
H πολύ κομψή -ιδίως στις γάμπες- Αμάλ Αλαμουντίν έπαιξε στην εντέλεια το διπλό ρόλο της: μια επαγγελματίας του τζετ-σετ, αλλά και μια επαγγελματίας των διεθνών νομικών γραφείων, τα οποία καθόλου δεν σνομπάρουν μια συμπαθητική front-end αμοιβή.
Πάντα, ένα έργο παίζεται από ηθοποιούς πάνω σ’ ένα σκηνικό. Όποιος ανεβάζει το έργο έχει τους δικούς του σκοπούς, οι ηθοποιοί παρομοίως. Όμως, όταν το σκηνικό έχει επιλεγεί – ή προκύψει – στραβά, ό,τι προθέσεις κι αν έχουν οι συντελεστές, όσο κι αν παιχτούν οι ρόλοι, το έργο πάει άπατο.
Αυτά με τη – συμπαθέστατη, επαγγελατικότατη – Αμάλ Αλαμουντίν. Η ίδια, έπαιξε στην εντέλεια το ρόλο της. Βέβαια, διπλό ρόλο: μια επαγγελματίας του τζετ-σετ, της αυτοπροβολής, του πλανητικού γκλάμουρ. αλλά και μια επαγγελματίας των διεθνών νομικών γραφείων, τα οποία «αγοράζουν» υποθέσεις υψηλού προφίλ (και τι υψηλότερο προφίλ από τα Ελγίνεια;) χωρίς πάντως να παραβλέπουν μια συμπαθητική front-end αμοιβή.
Αλλά και οι δικοί μας καλά τα πήγαν στις προθέσεις: Ο κ. Τασούλας ψήλωσε πέντε πόντους φωτογραφιζόμενος με την κα Αλαμουντίν. Ο Αντώνης Σαμαράς ψώνισε αποτελεσματικά προβολή και εξωστρέφεια. Περιέργως, ο Βαγγέλης Βενιζέλος απουσίαζε από τα selfies. Σοβαρά δε, όσο η Ελλάδα του 2014 κερδίζει έκθεση στο διεθνές μιντιακό σύστημα, λιγάκι σαν αδικημένη κόρη, λιγάκι με μνήμη παρελθόντος – εδώ, τα Ελγίνεια «παίζουν» καλύτερα από την Αμφίπολη! – «κάτι» κερδίζει. Η βλαχομπαρόκ σκηνοθεσία ελάχιστους πληγώνει. Ούτως ή άλλως.
Όμως, να, το σκηνικό μας πρόδωσε! Δηλαδή, για νά ‘μαστε ακριβείς, το σκηνικό δεν «έπαιξε» σωστά. Την ώρα που η κουστωδία Αλαμουντίν γευόταν ελληνική φιλοξενία στο Μικρολίμανο (πάλαι ποτέ Τουρκολίμανο: η αναζήτηση της πολιτικής ορθότητας πάει πολύ πίσω…), το στοίχημα της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές χανόταν, το ιθαγενές Χρηματιστήριο κατέρρεε, το success story ξαναγινόταν κουτσάλογο.
Άντε τώρα να ανεβάσεις Μοντεβέρντι στη λαχαναγορά. Όχι πως δεν γίνεται! Λέγεται μάλιστα εμπνευσμένη «avant-garde». Όμως, να… χρειάζεται να αλλάξεις κοινό.
Διαβάστε ακόμα: Πάμε για συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ποταμιού;
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
