Δεν ήρθε η ώρα για απολύσεις στο Δημόσιο;

Τα ρολά κατέβηκαν πάλι στους σταθμούς του μετρό. Άνευ πραγματικού λόγου και ουσιαστικής αιτίας. (Φωτό: Alexandros Michailidis / SOOC).

Αντίθετα με όσους πιστεύουν ότι η Γη είναι επίπεδη, εκείνοι που θεωρούν ότι το ελληνικό Δημόσιο μπορεί να αλλάξει από μόνο του, καλή τη πίστει, μάλλον ζουν την οριστική διάψευση των οραμάτων τους μετά τη χθεσινή απεργία στο Μετρό: Εικοσιένα άτομα «γλέντησαν» μια ολόκληρη πόλη με αίτημα την άρση της απάνθρωπης…. «στοιβοποίησης».

Για όσους δεν γνωρίζουν τον όρο, μεταξύ των οποίων και εγώ, η ανακοίνωση του ΣΕΛΜΑ, του σωματείου του εργαζομένων στο Μετρό, λίγες ώρες πριν προχωρήσει στην απεργία που έφερε το σύνολο των Αθηναίων σε κατάσταση νευρικής κρίσης, μάλλον δεν βοηθά. Ωστόσο είναι εξοργιστικά διασκεδαστική: «Αποτροπιασμός. Στον απόλυτο ευτελισμό της ανθρώπινης προσωπικότητας και των εργασιακών σχέσεων προχώρησε η ΣΤΑΣΥ. Δέκα μέρες πριν τις Άγιες ημέρες των Χριστουγέννων, Παρασκευή Βράδυ, εργαζόμενοι μετακινούνται από τις θέσεις εργασίας τους, χωρίς να ενημερωθούν.  Μην λαμβάνοντας υπ’ όψη τον οικογενειακό προγραμματισμό και τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε ατόμου, επιβάλλουν τη στοιβοποίηση».

Μπορεί η μαρξιστικού ύφους ανακοίνωση να μη βοηθά στην αποκρυπτογράφηση της έννοιας της «στοιβοποίησης» ωστόσο το νόημα της ανακοίνωσης είναι ξεκάθαρο: «Δεν μας κουνάει κανείς. Το κράτος είναι λάφυρό μας και οι πολίτες του όμηροι των διαθέσεών μας». Διότι στην πραγματικότητα αυτό συνέβη. Εικοσιένα άτομα που είχαν προσληφθεί για θέσεις εκδοτών και ελεγκτών εισιτηρίων και είχαν μετακινηθεί σε γραφεία, αρνήθηκαν να επιστρέψουν στην κανονική δουλειά τους απλά γιατί… μπορούν.

Η διαδρομή είναι γνωστή. Προσλήψεις στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα, σε θέσεις όπως η καθαριότητα στους Δήμους, οδηγούν αργά ή γρήγορα σε διοικητική αναβάθμιση. Έτσι τα γραφεία του Δημοσίου σφύζουν από ζωή – αν και όχι από εργασία – ενώ οι υπηρεσίες που χρειάζονται οι πολίτες είναι υποστελεχωμένες. Το πολιτικό σύστημα έχει βρει τη λύση: Κάθε τρεις και λίγο ανακοινώνει νέες προσλήψεις με συμβάσεις σε «ευαίσθητες» υπηρεσίες. Μετά από κανένα 12μηνο, οι συμβασιούχοι μονιμοποιούνται, και στην τριετία πάνω καταλήγουν σε κάποιο γραφείο στα έγκατα του Δημοσίου. Και φτου από την αρχή… Ήδη πριν από περίπου μια εβδομάδα ο υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος προανήγγειλε 20.000 προσλήψεις στον Δημόσιο Τομέα.

Το πρόβλημα πλέον δεν είναι  απλά οικονομικό. Είναι βαθιά αντικοινωνικό και ουσιαστικά παραβιάζει το Σύνταγμα. Μετά από 10 χρόνια κρίσης, 1,4 εκατομμύρια ανέργους του ιδιωτικού τομέα με στάση όχι απλώς πληρωμών αλλά της ίδιας της ζωής τους και 400.000 νέους μετανάστες στο εξωτερικό, ένα μέρος των Δημοσίων Υπαλλήλων με την ανοχή του πολιτικού προσωπικού συνεχίζει να συμπεριφέρεται με όρους χρησικτησίας του Κράτους και των ζωών μας.

Η «συνδικαλιστοκεντρική» λογική που επικρατεί στο Δημόσιο δεν έχει αλλάξει ούτε ελάχιστα: Καθηγητές κάνουν συνελεύσεις και ψηφοφορίες στη μέση της εβδομάδας κλείνοντας τα σχολεία. Υπάλληλοι στην καθαριότητα κάνουν απεργίες το καλοκαίρι, με τις υψηλές θερμοκρασίες να μετατρέπουν την Αθήνα σε ανοιχτό υπόνομο. Ναι, πρόκειται για βαθιά αντικοινωνκή, πολεμική σχεδόν συμπεριφορά, εναντίον των πολιτών που δεν έπιασαν στασίδι στο Δημόσιο, για να τραφούν από το μαστάρι του κρατικού προϋπολογισμού. Και παραβιάζει την αρχή του Συντάγματος περί ισότητας των πολιτών του. Γι’ αυτό και έχει έρθει η ώρα να ανοίξει μια σοβαρή κουβέντα για απολύσεις και άρση της μονιμότητας στον Δημόσιο Τομέα.

Διαβάστε ακόμα: Το άσυλο, ο φασισμός, το 2021. Συνέντευξη με τον Θάνο Βερέμη.

TAGS :
Απεργία δημόσιο μετρό

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook