Τελικά, φταίνε οι Κύπριοι! Η κυπριακή πραγματικότητα της διεκδίκησης των ενεργειακών πόρων της Λεκάνης της Λεβαντίνης, με την Αφροδίτη να αντικρίζει τον Λεβιάθαν και με την Ισραηλινή στήριξη να επιτρέπει στην Κύπρο να αντιμετωπίζει την τουρκική απειλή χωρίς να υποχωρεί, επιτρέπει και σ’ εμάς να αναζητούμε… ονομασία για την ενδεχόμενη ενεργειακή παρουσία μας στον χάρτη!
Βλέπετε, οι Κύπριοι είναι που –με το διαβόητο «Οικόπεδο 12»–καθιέρωσαν στην ενεργειακή ονοματολογία την έννοια του οικοπέδου, προκειμένου να υποδηλώσουν την παραχωρούμενη περιοχή ενεργειακών ερευνών. Σήμερα, μετά από μακρά διαδικασία, η Ελληνική Δημοκρατία προκήρυξε –στο Λονδίνο, πού αλλού;– τα δικά της 21 θαλάσσια «οικόπεδα» σε νότια Κρήτη και Ιόνιο, μετά τις διεξοδικές έρευνες της Νορβηγικής PGS. Και περιμένει από τα μεγάλα ονόματα του διεθνούς ενεργειακού χάρτη –ώστε να μην μείνουμε μόνο με τα δικά μας ΕΛΠΕ και την γαλλική TOTAL– ενδιαφέρον, που θα δώσει ένα αύριο στις ελληνικές προσδοκίες.
Εδώ, εδώ ακριβώς, στην έννοια «προσδοκίες», είναι που χρειάζεται προσοχή. Και η χρήση του ίδιου του όρου «οικόπεδα» –με ό,τι ξυπνά στη συλλογική μνήμη του μεταπολεμικού Έλληνα, ο οποίος έχτισε εν πολλοίς το όνειρο μιας καλύτερης μέρας «σε ένα οικοπεδάκι»: θυμηθείτε από τα βραχώδη μέχρι τους διάφορους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, απο την στεφάνη της Αθήνας μέχρι τις εσχατιές των παραλιών ανά την Ελλάδα…– θα ’πρεπε ακριβώς να μας κάνει προσεκτικούς.
Ο χώρος των ενεργειακών ερευνών είναι, παγκοσμίως, χώρος γεμάτος παγίδες, εξαρτήσεις, απογοητεύσεις. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια η αθόρυβη και (κυρίως) σταθερή δραστηριοποίηση του Γιάννη Μανιάτη, ήδη δε και η συνδρομή του πολύπειρου από την Κυπριακή διαδρομή Σόλωνα Κασίνη, βοήθησε ώστε τα βήματα να είναι κάπως προσγειωμένα.
Όμως… να, Έλληνες είμαστε! Και ο πειρασμός της ρηχότητας μεγάλος. Ήδη, έχουμε στήσει ένα Ταμείο Γενεών, με το οποίο (λέει) θα ανορθώσουμε το Ασφαλιστικό με τα δισεκατομμύρια (ή τρισεκατομμύρια) απολαβών από το φυσικό «μας» αέριο. Ήδη, φαντασιωνόμαστε απελευθέρωση από την Τρόικα μέσω securitisation των αυριανών ενεργειακών πόρων. Ήδη, άλλωστε, οι πάντοτε άγρυπνοι περιβαλλοντιστές μας αφυπνίζουν φάσματα τρόμου από τις γεωτρήσεις, καθώς το υποθαλάσσιο fracking (hydraulic fracturing – υδραυλική θραύση) θα φέρει σεισμούς και καταποντισμούς.
Το ενεργειακό, φίλε αναγνώστη, θέλει σοβαρότητα. Όχι νοοτροπία «αχ, να ’χαμε κι εμείς ένα οικοπεδάκι!»
Διαβάστε ακόμα: «Έφτασα να πιστεύω ότι οι υποστηρικτές του Γαβριήλ Σακελλαρίδη έπρεπε να είναι αξύριστοι απόγονοι ντοπαρισμένων αριστερών που ακούν αντάρτικα…»