Εικόνα από διαδήλωση στην Αθήνα: Ο (πρόωρα;) συνταξιούχος με τον Τσε στην καρδιά. (Φωτογραφία: Sooc).

Θυμάμαι αυτό που μου είπε ένας καλός φίλος λίγο πριν φύγει στην Ισπανία: «Δεν πειράζει κάτσε εσύ εδώ μεροδούλι, μεροφάι να πληρώνεις φόρους και να γράφεις για brain drain και άσε εμένα να δουλέψω για να πάρω καλύτερο σπίτι και αυτοκίνητο».

Το σημερινό Euroworking Group τον δικαίωσε πλήρως, ως η πιο τρανή απόδειξη ότι η Ελλάδα κοιτά διαρκώς πίσω, στο παρελθόν. Καμία πρόνοια, καμία φροντίδα για το μέλλον. Τι συνέβη; Με ελληνική πρόταση – την οποία η ΕΕ αποδέχτηκε για τους δικούς της λόγους – αποφασίστηκε, να σώσουμε τις συντάξεις, μειώνoντας το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και κόβοντας μέτρα για τους ανέργους και τις επιχειρήσεις. Δηλαδή μέτρα που θα τόνωναν έστω και κατά τι όσους εργάζονται και πληρώνουν εισφορές, ώστε να καταβάλλονται οι συντάξεις, χωρίς οι ίδιοι να είναι σίγουροι αν θα συνταξιοδοτηθούν ποτέ!

Με άλλα λόγια αποφασίσαμε ότι αυτό που μας συμφέρει καλύτερα είναι να χαράξουμε τις πολιτικές μας σαν να είμαστε μια χώρα με κατοίκους αποκλειστικά γέροντες. Αν αυτός δεν είναι εθνικός αυτοχειριασμός, τότε δεν ξέρω τι είναι.

Η αλήθεια είναι ότι η συνταξιολαγνεία έχει εξελιχθεί στη νέα «Μεγάλη Ιδέα» του Έθνους. Να πάρουμε τα αναδρομικά, να σώσουμε την επικούρηση, να γλιτώσουμε τις συντάξεις. Όμως για ποιες συντάξεις μιλάμε; Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, μερικών δεκάδων χιλιάδων συνταξιούχων που «μάτωσαν» επί 40 χρόνια πληρώνοντας εισφορές από την τσέπη τους και δικαίως τις λαμβάνουν, αλλά κυρίως εκατοντάδων χιλιάδων που τις έλαβαν με «φωτογραφικές» διατάξεις,… ανήλικα τέκνα, εθελουσίες εξόδους, θηριώδη εφ’ άπαξ κ.λπ.

Έχουμε περίπου 1 εκατομμύριο νέους ανθρώπους που είτε φυτοζωούν ή έχουν απολύτως μηδενικό εισόδημα και δεν κουνιέται φύλλο.

Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο εξοργιστική αν λάβει κανείς υπόψη του τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ σύμφωνα με τα οποία, το σύνολο των ανέργων είναι 906.000 άτομα, εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ είναι 844.700, ενώ 653.000 είναι οι μακροχρόνια άνεργοι. Σαν να μην έφτανε αυτό, μόλις το 12% των ανέργων, δηλαδή 150.000 άνθρωποι, παίρνουν το επίδομα ανεργίας.

Σε απλά ελληνικά έχουμε περίπου 1 εκατομμύριο νέους ανθρώπους που είτε φυτοζωούν ή έχουν απολύτως μηδενικό εισόδημα και δεν κουνιέται φύλλο. Δεν γίνονται ειδικά Eurogroup για πάρτη τους, δεν τους αφιερώνουν ένα ρεπορτάζ οι πρωινές εκπομπές, δεν τους μνημονεύει ο Υπουργός Οικονομικών στις δηλώσεις του.

Σε μια στοιχειωδώς λειτουργούσα οικονομία αλλά και σε μια στοιχειωδώς δίκαιη κοινωνία οι νέοι παράγουν πλούτο για να συντηρούν τους γονείς τους. Εδώ έχουμε επιλέξει το ακριβώς αντίστροφο: τον επαγγελματικό και οικονομικό ευνουχισμό δύο ολόκληρων γενεών για να μπορεί ο παππούς να τους δώσει χαρτζιλίκι τα Χριστούγεννα!

Το διαγεννεακό συμβόλαιο στην Ελλάδα έχει ανατραπεί πλήρως και πρέπει να ξαναγραφτεί από την αρχή. Με σεβασμό στους νέους που καλούνται να πληρώσουν τις αμαρτίες των τελευταίων 40 χρόνων.

Το διαγεννεακό συμβόλαιο στην Ελλάδα έχει ανατραπεί πλήρως και πρέπει να ξαναγραφτεί από την αρχή. Με σεβασμό στους νέους που καλούνται να πληρώσουν τις αμαρτίες των τελευταίων 40 χρόνων, οι οποίοι δουλεύουν περισσότερο, πληρώνονται λιγότερο και δεν έχουν κανένα σημείο αναφορά για το μέλλον.

Κανείς δεν ισχυρίζεται να ρίξουμε τους συνταξιούχους στον Καιάδα. Να τους υποστηρίξουμε, αλλά όσο αντέχει η οικονομία, όχι σε βάρος του παρόντος και κυρίως του μέλλοντός μας. Άλλωστε το επίπεδο προόδου μιας κοινωνίας δεν αποτυπώνεται μόνο από τον τρόπο με τον οποίο φροντίζει τους ηλικιωμένους της. Αλλά και από τις ευκαιρίες που δίνει στον ανθό της.

 

Διαβάστε ακόμα: Καταρρέει ο ΕΦΚΑ;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top