Avli-Eisodos

Η είσοδος στο «Avli», στην αγκαλιά του μεσαιωνικού κτίσματος, με τα λουλούδια και τα δένδρα να έχουν μεγαλώσει, να έχουν γεμίσει παρτέρια και γλάστρες, να συντροφεύουν γεύματα και δείπνα, να συμπληρώνουν το «ταξίδι».

Το Ρέθυμνο είναι ο τόπος της καρδιάς μου, και δεν εννοώ μόνο την πόλη. Κυρίως αγαπώ το νότο και τα ορεινά του, και λιγότερο το βορρά, αλλά ακόμη και εκεί τα πιο ανθρώπινα μεγέθη της πόλης και του τουρισμού κάνουν τα πάντα πιο όμορφα. Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για την αγριάδα του τοπίου, εκεί που τίποτε άλλο από θυμάρι και ξερικές ελιές δεν φυτρώνει. Ή για τις καταπράσινες πλαγιές στους Ποταμούς, για τον Μέρωνα και το Αμάρι. Ή για το Λιβυκό και τις παραλίες του.

Ωστόσο, για να περιοριστώ στα της γαστρονομίας, στην πόλη, ειδικά το καλοκαίρι, δύσκολα θα βρεις κρητική κουζίνα. Και δεν εννοώ τα τουριστικά με τους κράχτες ή τους καταλόγους με τα εκατό και παραπάνω πιάτα και τις τιμές που σε υποψιάζουν για την ποιότητα και την προέλευση των υλικών. Όσο προχωράς πιο μέσα, πιάνεις τα βουνά και τις παραλίες του νότου, μπαίνεις σε καφενέδες και μαγέρικα, ταβέρνες και καντίνες, τα πράγματα βελτιώνονται.

Δυσκολεύτηκα να επιλέξω μόνο πέντε από τα αγαπημένα μου –που τελικά είναι έξι, «έκλεψα» λίγο–, αλλά τελικά αποφάσισα να προτείνω εκείνα στα οποία πηγαίνω συχνότερα, γιατί τρώω καλά και αυτό ήταν το τελικό κριτήριο.

Στην επόμενη σελίδα: Με τη γνώση μιας εμπνευσμένης Ρεθεμνιώτισσας

1 2 3 4 5 6

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top