Πώς χόρτασα αξιοπρέπεια

Δεν είναι νεόκοπη η τακτική της κυβέρνησης να αλλάζει όνομα στα πράγματα προκειμένου να γίνουν ευκολότερα αποδεκτές οι κινήσεις της. Από την εποχή των ερημιτών καλόγερων υπάρχει η τακτική να βαφτίζεται το κρέας, σε ψάρι. Και το αντίστροφο.

Φαίνεται πως η διαπραγματευτική κόπωση έχει χτυπήσει όλη τη χώρα, αφού είμαστε πραγματικά στο παρά πέντε. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να ταράζει πολλούς, εκτός ίσως μόνο κάποιους μέσα από την κυβέρνηση – κι ούτε καν τους περισσότερους. Οι άλλοι φαίνεται να το κρύβουν καλά. Ακόμα κι οι δημοσιογράφοι – οι οποίοι ως γνωστόν από το δράμα τρεφόμαστε – έχουμε αρχίσει να βαριόμαστε να λέμε κάθε μέρα τα ίδια, να μετράμε μια ακόμη κρίσιμη συνεδρίαση, ένα ακόμη κρίσιμο τριήμερο, μια ακόμη κρίσιμη τηλεδιάσκεψη, τα οποία παράγουν μόνο γενικόλογες δηλώσεις προθέσεων.

Όμως, όσο κι αν τα καταφέρνει επικοινωνιακά η κυβέρνηση με το να αλλάζει ονόματα στα πράγματα και να ξαναβαπτίζει έννοιες, με το χρόνο δεν μπορεί να παίξει ακόμα. Η παράταση της δανειακής σύμβασης (Master Financial Assistance Facility Agreement) που αποφασίστηκε κι ανακοινώθηκε με το κοινό ανακοινωθέν του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου τελειώνει στις 30 Ιουνίου.

Παρά την αληθινά ακατανόητη επιμονή της κυβέρνησης να μας πείσει για το αντίθετο, η δανειακή σύμβαση είναι απολύτως δεσμευτική και περιλαμβάνει υποχρέωση ολοκλήρωσης της τρέχουσας αξιολόγησης (στο ανακοινωθέν του Eurogroup, το οποίο και η Ελλάδα αποδέχτηκε, γράφει καθαρά ότι η παράταση δόθηκε για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση).

Τους όρους αυτής της δανειακής σύμβασης μας ζήτησαν λοιπόν να τηρήσουμε η Μερκέλ, η Λαγκάρντ, ο Ολάντ, ο Ντράγκι κι ο Γιούνκερ, οι οποίοι τα είπαν χθες για εμάς χωρίς εμάς. Έτσι, χόρτασα αξιοπρέπεια. Εξάλλου, τους αφορά άμεσα, δεν έρχεται μόνη της η δανειακή. Συνοδεύεται από άλλα δύο κείμενα, το Memorandum of Understanding (MoU) και το Memorandum of Economic and Financial Policies (MEFP), τα οποία είναι τα κείμενα των πολιτικών στόχων του προγράμματος που έχουν υπογραφεί μεταξύ ελληνικού Κράτους, ευρωπαϊκών Θεσμών και ΔΝΤ, αντιστοίχως.

Τέτοια είναι και τα κείμενα που επεξεργάζονται Κομισιόν, ΔΝΤ και ελληνική πλευρά, λοιπόν, για να μην μπλέκουμε με τα βαφτίσια τους κάθε φορά, ή με το αν θεωρεί ο κάθε βουλευτής ή υπουργός ότι το ένα μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει ξέχωρα από το σύνολο. Αυτά είναι γραμμένα καθαρά στα κείμενα που υπάρχουν αναρτημένα στο Διαδίκτυο.

Το MoU, λοιπόν, λήγει με την ολοκλήρωση της παράτασης για την αξιολόγηση, ενώ το πρόγραμμα ΔΝΤ θα λήξει τον Ιούνιο του 2016. Κρατήστε αυτήν την ημερομηνία, γιατί βάσει χρονοδιαγράμματος και από τις δηλώσεις των στελεχών δεν φαίνεται πιθανόν, προς το παρόν τουλάχιστον, να υπάρξει τώρα μακροπρόθεσμη πλήρης συμφωνία-πακέτο.

Σε ένα παιχνίδι με αρκετούς παίκτες και με την ενημέρωση από την ελληνική πλευρά να είναι από κακή ως βαθιά αστεία, έχει νόημα να κρατάμε μικρό καλάθι σε όσα με μεγάλη ευκολία καμιά φορά ανακοινώνουμε από τα Μέσα στο οποία εργαζόμαστε. Γι’ αυτό, στο επόμενο θέμα που θα προκύψει, το πώς θα υποδεχτεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία τη συμφωνία, τα σενάρια έχουν ήδη ειπωθεί και γραφτεί.

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα διατύπωση, όμως. Κάτι που ακούω να λέγεται τώρα που κλιμακώνεται η υπόθεση: ότι ο πρωθυπουργός δεν θα πάει στη Βουλή καμιά συμφωνία που θα είναι εκτός του προγραμματικού πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ. Αν πιστέψουμε αυτές τις δηλώσεις, τότε μας λένε πως αν έχουμε κάτι λιγότερο από μια μακρόπνοη συμφωνία χωρίς δύσκολα μέτρα, με λύση για το χρέος και την ανάπτυξη (αυτό είναι το πλαίσιο), κάποιοι είναι έτοιμοι να πάμε σε εκλογές χωρίς συμφωνία σε συνθήκες αδιανόητης πίεσης.

Στη σκέψη αυτού του ακραίου σεναρίου, το οποίο διατυπώνεται από καθόλου ακραία χείλη, με φτάνουν στο σημείο να παρηγοριέμαι με ένα παλιό τουίτ κορυφαίου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση ότι “στήνουν σκηνικό σκληρής διαπραγμάτευσης και επικίνδυνου αδιεξόδου, για να χρυσώσουν το χάπι των άγριων μέτρων”. Αν είναι επικοινωνιακή η συνταγή, ας είναι. Ας τελειώνουμε, όμως, γιατί η επικονωνία δεν προλαμβάνει τα ατυχήματα.

Διαβάστε ακόμα: Ο Καζαντζίδης, η μιζέρια μας κι οι μυθολογίες μας.

TAGS :
δανειακή Ελλάδα οικονομία Πολιτική σύμβαση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook