O κορονοϊός μία εξαιρετική ευκαιρία για να αλλάξουμε αρκετά πράγματα στο παρασιτικό οικονομικό μοντέλο που είχε εδραιωθεί τα τελευταία 20, τουλάχιστον, χρόνια. ( Robin Utrecht/SOPA Images/LightRocket via Getty Images/Ideal image).

Μία φορά και έναν καιρό, πριν τρεις – τέσσερις μήνες δηλαδή, γκουρού των αγορών, CEOs με αμοιβές και bonus δεκάδων εκατομμυρίων και μεγαλομέτοχοι πολυεθνικών συνωστίζονταν σε διεθνή fora επιχειρηματολογώντας υπέρ μιας απολύτως ελεύθερης αγοράς που θα αυτορρυθμίζει τα του οίκου της, απαλλαγμένη από την αρπάγη του κράτους. Θα ήταν αστείο, αν δεν μετράγαμε ήδη 200 χιλιάδες νεκρούς από τον κορονοϊό, να βλέπεις τους ίδιους ανθρώπους σήμερα να παρακαλάνε το «κακό κράτος» να σώσει τις εταιρείες τους και κατά συνέπεια τους παχυλούς μισθούς και τα μερίσματα τους.

Δεν ξέρω κατά πόσο ο κορονοϊός θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Πολύ αμφιβάλλω, για να είμαι ειλικρινής. Είναι, όμως, μία εξαιρετική ευκαιρία για να αλλάξουμε αρκετά πράγματα στο παρασιτικό οικονομικό μοντέλο που είχε εδραιωθεί τα τελευταία 20, τουλάχιστον, χρόνια. Ένα μοντέλο που διαστρέβλωσε πλήρως κάθε έννοια πραγματικής οικονομικής ελευθερίας προς όφελος αεριτζήδων και μηχανισμών που δημιουργούσαν προσδοκίες για υπερκέρδη από το τίποτα, την ίδια στιγμή ο μέσος εργαζόμενος ζούσε μήνα το μήνα ή όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μεροδούλι – μεροφάι.

Την περίοδο της πανδημίας αποκαθηλώθηκαν πολλά τοτέμ και αναδείχθηκαν νέοι ήρωες.

Σε έρευνα του 2019, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι η μεσαία τάξη συρρικνώνεται στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, καθώς, ενώ τα μέσα εισοδήματα ίσα που αυξάνονται τα τελευταία 30 χρόνια, το κόστος ζωής έχει αυξηθεί δραματικά και οι θέσεις εργασίας έχουν γίνει λιγότερο σταθερές. Ταυτόχρονα, τα πλουσιότερα νοικοκυριά συσσωρεύουν ακόμη περισσότερο πλούτο.

Τα κράτη δεν είναι ασφαλιστικές εταιρείες για να καλύψουν τα νώτα επιχειρηματικών κολοσσών που διατράνωναν κέρδη, «πούλαγαν»… innovation, δήλωναν ένα σκασμό αποθεματικά και μοίραζαν πλουσιοπάροχα μερίσματα. Έχουν αποθεματικά; Ε, αν δεν βάλουν τώρα χέρι σε αυτά δεν ξέρω τι θα χρειαστεί για να το κάνουν. Ίσως μια εισβολή των Κλίνγκον;

Δεν μιλάμε για μικρές και μεσαίες εταιρείες που είχαν «κάβα» μισθοδοσίας μόλις δύο ή τρεις μήνες μπροστά. Αυτές οφείλει και πρέπει να τις υποστηρίξει το κράτος. Εδώ, όμως, έχει ανοίξει μια παγκόσμια συζήτηση για το πόσα δισεκατομμύρια μπορούν να δώσουν τα κράτη για να σώσουν επιχειρηματικούς κολοσσούς. Δυστυχώς αυτά τα δισεκατομμύρια δεν… φύονται. Είναι χρέος που θα βαρύνει όλους μας τα επόμενα χρόνια.

Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη. Αλλά υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία να επανακαθορίσουμε τι και ποιος είναι σημαντικός.

Την περίοδο της πανδημίας αποκαθηλώθηκαν πολλά τοτέμ και αναδείχθηκαν νέοι ήρωες. Οι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι οικονομικοί διευθυντές πληρώνονταν αδρά για να χαράξουν τη στρατηγική των εταιρειών τους αλλά στην πρώτη μεγάλη στραβή η μόνη λύση που… σκέφτηκαν ήταν να απλώσουν το χέρι για ελεημοσύνη στο κρατικό θησαυροφυλάκιο.

Την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι στα super markets είναι αυτοί που με την εργασία τους δεν επιτρέπουν στην πανδημία να εξελιχθεί και σε λιμό, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα δεν αφήνουν τις πόλεις να γίνουν χωματερές και πάνω απ’ όλα οι απλοί νοσηλευτές και γιατροί είναι αυτοί που διασωληνώνουν ασθενείς και σώζουν ζωές. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι των 800 και 1000 ευρώ κρατάνε ζωντανή τη… ζωή, ενώ τα μεγάλα «κεφάλια» έχουν σε πολλές περιπτώσεις λουφάξει. Εμ, δεν κάνουμε έτσι χωριό μάστορη.

Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη. Αλλά υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία να επανακαθορίσουμε τι και ποιος είναι σημαντικός, τι και ποιος όχι. Κάποιοι κάνουν λόγο για επιστροφή του «μεγάλου κράτους». Αυτό θα ήταν ολέθριο σφάλμα. Τα είδαμε τα «μεγάλα κράτη» – όπως τα εννοούν κάποιοι – και τα χαΐρια τους. Το ζήτημα είναι η επιστροφή της δικαιοσύνης και της λογικής. Δεν γίνεται σε χαλεπούς καιρούς να πληρώνουμε όλοι μαζί τη ζημιά, αλλά όταν παχύνουν οι αγελάδες να πίνουν γάλα λίγοι.

 

Διαβάστε ακόμα: Τους επόμενους μήνες θα «βρέξει» λεφτά. Θα καταλήξουν σε «ημέτερους»;

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top